Tragedia stojąca za uchwyconym przez mikrofon momentem rozmowy Xi i Putina

(Minghui.org) Niedawna rozmowa przy mikrofonie między przywódcą Komunistycznej Partii Chin (KPCh) Xi Jinpingiem a prezydentem Rosji Władimirem Putinem przykuła uwagę opinii publicznej.

Idąc z innymi przywódcami na paradę wojskową w Pekinie 3 września, Xi powiedział: „W przeszłości rzadko zdarzało się, aby ktoś miał ponad 70 lat, a dziś mówi się, że w wieku 70 lat jest się jeszcze dzieckiem”.

Putin odpowiedział: „Dzięki rozwojowi biotechnologii ludzkie organy mogą być stale przeszczepiane, a ludzie mogą żyć coraz młodziej, a nawet osiągnąć nieśmiertelność”.

Xi kontynuował: „Według prognoz w tym stuleciu istnieje szansa na dożycie 150 lat”.

Na pierwszy rzut oka ten dialog wydaje się dotyczyć postępu medycznego. Ale skąd pochodzą te narządy? Od dziesięcioleci w Chinach praktycznie nie istnieje system dawstwa narządów. Ze względów kulturowych niewielu Chińczyków dobrowolnie oddaje swoje narządy po śmierci.

Transmisja na żywo była prowadzona przez monitoring CCTV. Gdy Xi ponownie zaczął mówić, obraz został przeniesiony na szeroki widok placu Tiananmen, a dźwięk zanikł. Jednak te pytania wciąż nurtują ludzi.

Specjalne traktowanie elitarnej grupy

To nie pierwszy raz, kiedy opinia publiczna słyszy o 150-letnim okresie życia. Reklama Szpitala Ogólnego Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej (znanego również jako Szpital Wojskowy 301) z września 2019 roku wspominała o „Projekcie zdrowotnym 981” dla wysokich rangą przywódców Komunistycznej Partii Chin. Zainicjowany w 2005 roku projekt miał na celu wydłużenie ludzkiego życia do 150 lat. Twierdząc, że system opieki zdrowotnej szpitala jest najlepszy na świecie, reklama głosiła, że średnia długość życia wysokich rangą urzędników KPCh wzrosła już do 88 lat do 2008 roku. Po znacznym postępie w ciągu ostatnich 60 lat, ich średnia długość życia stała się dłuższa niż zachodnich przywódców.

Szpital Ogólny Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej w Pekinie to ważny ośrodek medyczny zapewniający opiekę zdrowotną wysokim rangą urzędnikom KPCh. Reklama została usunięta po tym, jak wywołała burzliwą dyskusję w Internecie. Dialog między Xi a Putinem pokazuje natomiast, że projekt opieki zdrowotnej i łatwy dostęp do przeszczepów narządów stały się normą dla wysokich rangą urzędników.

Wysocy rangą urzędnicy KPCh cieszą się specjalnymi przywilejami – od wyżywienia, przez artykuły pierwszej potrzeby, po rozrywkę. Według jednego z chińskich dysydentów, niektórzy przywódcy KPCh utrzymują witalność swoich organów poprzez regularne zastrzyki z surowicy dostarczanej przez młodych policjantów. Jiang Mianheng, najstarszy syn byłego przywódcy KPCh Jiang Zemina, chorował na raka i rzekomo przeszedł trzy przeszczepy nerek, a ludzie zostali zabici w celu pozyskania organów.

Łańcuch dostaw organów

Znany chiński pisarz Hu Ping ujawnił przypadek przymusowego pozyskiwania organów, który miał miejsce w kwietniu 1978 roku. Kiedy życie wysokiego urzędnika było zagrożone z powodu niewydolności nerek, Zhong Haiyuan, nauczycielka szkoły podstawowej, skazana na śmierć za krytykę ówczesnego przewodniczącego KPCh, została postrzelona, a czekający na nią personel medyczny pobrał jej nerki.

Po rozpoczęciu prześladowań Falun Gong przez Jiang Zemina w 1999 roku, wydał on rozkaz „zrujnowania reputacji [praktykujących], doprowadzenia ich do bankructwa i fizycznej eliminacji”. Zatwierdził również zabijanie praktykujących Falun Gong w celu pozyskania ich organów.

W marcu 2006 roku dwóch świadków, Peter i Annie (pseudonimy), ujawniło istnienie tajnego obozu koncentracyjnego w Sujiatun w mieście Shenyang w prowincji Liaoning. Spośród ponad 6000 przetrzymywanych tam praktykujących Falun Gong, trzy czwarte zostało zamordowanych z powodu serc, nerek, rogówek oraz innych narządów. Ich ciała zostały następnie skremowane.

Doświadczony chirurg wojskowy potwierdził w tym samym miesiącu, że ośrodek w Sujiatun był jednym z 36 takich obozów koncentracyjnych w Chinach. Ponad 14 000 praktykujących przetrzymywano w obozie w pobliżu dzielnicy Jiutai w mieście Changchun w prowincji Jilin. W największym ośrodku, 672-S, przetrzymywano ponad 120 000 praktykujących. Wojsko również brało udział w procesie pozyskiwania narządów, a wspomniany chirurg przetworzył ponad 60 000 sfabrykowanych dokumentów, w których twierdzono, że narządy zostały oddane dobrowolnie.

Na podstawie tych i innych informacji kanadyjski poseł David Kilgour i prawnik zajmujący się prawami człowieka David Matas opublikowali w lipcu 2006 roku raport ujawniający tę zbrodnię. W wyniku dalszych śledztw, w 2012 roku opublikowano raport „Organy państwowe: nadużycia w transplantacjach w Chinach”, który rzucił nowe światło na tę bezprecedensową zbrodnię.

Zheng Zhi, były lekarz stażysta w Oddziale Urologii Szpitala Ogólnego Armii w Shenyang, zeznał, że wraz z trzema innymi chirurgami wojskowymi w 1994 roku pobrał nerkę od żołnierza. Nie zastosowano znieczulenia, a żołnierz miał zaledwie 17 lat.

Po tym, jak Jiang rozpoczął prześladowania Falun Gong w 1999 roku, wojsko otrzymało rozkaz zatrzymania dużej liczby praktykujących. Działo się tak w bazach wojskowych w prowincji Syczuan, prowincji Hubei (zwłaszcza w mieście Wuhan) i północno-wschodnich Chinach. Dzięki możliwości mobilizacji specjalnych pociągów, duża liczba zatrzymanych mogła być transportowana w ciągu jednej nocy, gdy szpitale potrzebowały wielu narządów.

Według Zhenga, w Chinach właśnie w tych latach powstał bank żywych organów. Ze względu na lukratywne zyski, działalność ta rozszerzyła się ze szpitali wojskowych na szpitale lokalne. Władze lokalne otrzymały polecenie utworzenia ośrodków transplantacji organów, koncentrujących się na nerkach, wątrobach oraz innych narządach. Placówki medyczne, takie jak Szpital Policji Zbrojnej w Tianjin oraz Szpital Lotnictwa i Kosmonautyki w Pekinie, również stały się częścią łańcucha dostaw żywych organów.

Pobieranie organów na skalę przemysłową

Według świadków, po pobraniu organów ofiar, ich ciała były kremowane. Wraz ze wzrostem liczby ofiar, coraz więcej ciał stawało się dostępnych i wykorzystywano je również w innych miejscach dla dodatkowego zysku.

Bo Xilai, były gubernator prowincji Liaoning, i jego żona Gu Kailai nie tylko odegrali rolę w pobieraniu organów od praktykujących Falun Gong, ale także dostarczali ciała do fabryk plastynacji w Dalian, które później zaopatrywały wystawy zwłok na całym świecie. Co więcej, włosy z ciał przerabiano na peruki, a skórę i tłuszcz sprzedawano do różnych celów, zeznał Peter.

Wraz z rozwojem nielegalnego przemysłu przeszczepów narządów, dzieci stawały się coraz bardziej ofiarami. Kiedy w maju 2024 roku w Szpitalu Dziecięcym przy Uniwersytecie Fudan otwarto Centrum Przeszczepów Głównych Narządów Dziecięcych, w konferencji wzięło udział ponad 100 pediatrów. Wielu rodziców martwiło się o bezpieczeństwo swoich dzieci.

Luo Shuaiyu, lekarz stażysta w Drugim Szpitalu Xiangya, zmarł w maju 2024 roku. Chociaż władze pochopnie uznały jego śmierć za samobójstwo, jego rodzicom udało się odzyskać dużą ilość usuniętych danych z jego komputera. Oprócz 11 119 stron materiału, zawierały one również nagrania głosowe, które wskazywały, że personel Drugiego Szpitala Xiangya był zaangażowany w handel narządami oraz inne przestępstwa.

W opublikowanych nagraniach rektor szpitala poprosił Luo o znalezienie 12 dzieci w wieku od 3 do 9 lat jako źródła narządów. Grupę wiekową podzielono na trzy lata: 3-5 lat i 6-9 lat, po trzech chłopców i trzy dziewczynki w każdej podgrupie.

Hu Xinyu, 15-letni uczeń liceum Zhiyuan, zaginął w październiku 2022 roku. Chociaż władze twierdziły, że odnaleziono jego ciało 106 dni później i uznały jego śmierć za „samobójstwo”, dowody wskazywały, że był on kolejną ofiarą grabieży organów.

W początkach prześladowań Falun Gong wielu funkcjonariuszy policji udało się do Pekinu, aby uniemożliwić praktykującym składanie apelacji. Niektórzy z nich byli torturowani na śmierć, inni cierpieli z powodu nadużyć psychiatrycznych, a niektórzy zostali deportowani do obozów koncentracyjnych w celu pobrania organów. Funkcjonariusze KPCh ostatecznie zastosowali tę samą taktykę wobec innych mniejszości.

Chociaż KPCh próbowała wszelkimi sposobami ukryć zbrodnie grabieży organów, liczne dowody pokazały grozę i skalę tego okrucieństwa, które nie ustało. Niezależny Trybunał Chin w Londynie stwierdził w marcu 2020 r., że „w długofalowej praktyce przymusowego pobierania narządów w ChRL to właśnie praktykujący Falun Gong byli wykorzystywani jako źródło – prawdopodobnie główne źródło – organów do tego procederu”.

W czerwcu 2021 r. eksperci ONZ ds. praw człowieka wyrazili głębokie zaniepokojenie doniesieniami o domniemanym pobieraniu narządów wymierzonym w mniejszości, w tym praktykujących Falun Gong, Ujgurów, Tybetańczyków, Muzułmanów i Chrześcijan, którzy są przetrzymywani w Chinach.

Konieczne są dodatkowe działania w celu położenia kresu przestępstwu przymusowego pobierania narządów, w tym wprowadzenie przepisów w innych krajach, aby zapobiec współudziałowi ich obywateli. Sprawcy tych okrucieństw zostaną ostatecznie pociągnięci do odpowiedzialności, w tym członkowie KPCh, którzy zdecydują się pozostać w partii, a także osoby w Chinach i poza nimi, które umożliwiły lub uczestniczyły w tym nielegalnym procederze.

Tekst przetłumaczony z wersji anglojęzycznej, która ukazała się na stronie en.Minghui.org dnia 17.09.2025