(Clearwisdom.net) Od 16 do 23 lipca 1993 r. Mistrz Li wygłosił serię wykładów Falun Dafa w mieście Qiqihar w prowincji Heilongjiang. Miałem szczęście uczestniczyć w zajęciach. W tych dniach wydarzyło się wiele wzruszających wydarzeń. Chciałbym się z wami podzielić kilkoma z nich.
Bardzo się wzruszyłem, gdy zobaczyłem Mistrza na zajęciach. Chociaż nigdy wcześniej nie ćwiczyłem qigong, postanowiłem, że muszę nauczyć się tej praktyki. Mój nastrój w tamtym czasie był trudny do opisania słowami.
Podczas zajęć dowiedzieliśmy się, że Mistrz właśnie poprowadził zajęcia w innym mieście i pierwotnie planował wrócić do Changchun City, w prowincji Jilin (swojego rodzinnego miasta). Jednak Chińskie Stowarzyszenie Nauki i Badań Qigong postanowiło zorganizować konferencję qigong w mieście Qiqihar w tym czasie i zaprosiło Mistrza, aby pojechał z nimi, ponieważ wszyscy wiedzieli, że Falun Gong jest wspaniały. Mistrz Li zrezygnował ze swoich dni urlopowych i przybył do Qiqihar. Ponieważ zajęcia te nie były zaplanowane w pierwotnym planie, a harmonogram zajęć w Pekinie został już sfinalizowany, zajęcia w Qiqihar mogły się odbyć tylko przez siedem dni. Mistrz powiedział: „Zanim przyjechałem do Qiqihar, wysłałem wielu Falun, aby szukali tych, którzy mają przeznaczone relacje z Dafa. Każdy przybył tutaj z powodu przeznaczonych relacji. Dlatego każdy powinien szczególnie cenić tę okazję”.
Pod koniec pierwszego dnia wykładu nagle zaczął padać deszcz. Ponieważ nikt nie przyniósł parasoli ani płaszczy przeciwdeszczowych, wszyscy schroniliśmy się przed deszczem przy wejściu do budynku. Scena była dość chaotyczna. W tym momencie Mistrz wyszedł. Na widok Mistrza wszyscy ucichliśmy. Mistrz spojrzał w niebo z uśmiechem i powiedział do wszystkich: „Deszcz za chwilę przestanie. Nie martwcie się. Możecie już iść do domu”. Wkrótce deszcz zelżał, a potem ustał. Praktykujący wezwał taksówkę i chciał, aby Mistrz wrócił do swojego mieszkania. Jednak Mistrz nalegał, aby nie brać taksówki i powiedział praktykującemu: „Proszę, nie zawracaj sobie głowy. To bardzo miłe z twojej strony, wiem. Ale nie ma potrzeby marnować pieniędzy”. Następnie Mistrz wrócił sam do swojego mieszkania.
Siedmiodniowe zajęcia zakończyły się bardzo szybko. Mistrz musiał szybko wrócić do Pekinu tego samego wieczoru, kiedy skończyły się nasze zajęcia, aby przeprowadzić kolejną serię wykładów. Praktykujący pobiegli na stację kolejową, aby pożegnać Mistrza. Kiedy inny praktykujący i ja zobaczyliśmy Mistrza, delikatnie powiedział: „Już jest tak późno. Jak to możliwe, że przyjechaliście w deszczu?” Następnie wyciągnął rękę i uścisnął nam dłonie. Byliśmy tak wzruszeni. Mistrz natychmiast powiedział uczniowi obok siebie, aby kupił nam bilety peronowe. Właściwie mogliśmy wejść i wyjść ze stacji bez żadnych biletów peronowych, okazując nasze dowody osobiste, ponieważ oboje nosiliśmy wówczas mundury policyjne. Wiedzieliśmy, że Mistrz pobierał najniższe opłaty za swoje zajęcia i musiał ponieść wiele wydatków, kiedy podróżował po całym kraju, wygłaszając wykłady. Mimo to Mistrz wydał własne pieniądze, aby kupić nam bilety. Czuliśmy się z tego powodu bardzo nieswojo. Jednak głęboko zdaliśmy sobie sprawę, że Mistrz uczył nas, jak być praktykującym, jak osiągnąć standard praktykującego. Mistrz dawał nam przykład swoimi własnymi czynami przez cały czas. Pamiętam, że Mistrz powiedział nam wtedy: „Jesteście jeszcze młodzi. Musicie dobrze praktykować Dafa do końca. Teraz możecie nie wiedzieć, jak cenne jest Dafa. Ale dowiecie się za dwa, trzy lata”.
Pociąg dotarł na stację. Dopiero wtedy dowiedzieliśmy się, że Mistrz i uczniowie, którzy podróżowali z nim po kraju, nosili wiele książek i materiałów Dafa. Gdziekolwiek Mistrz wygłaszał wykłady, zabierał ze sobą te książki i materiały. Torby z książkami były bardzo ciężkie nawet dla młodych uczniów takich jak my. Jednak Mistrz i uczniowie, którzy podróżowali z nim, nosili te książki i materiały wszędzie w kraju, aby szerzyć Dafa przez cały rok. Możemy sobie tylko wyobrazić, jak ciężko było w trakcie tego procesu.
Pociąg powoli odjeżdżał. Mistrz ciągle machał do nas. Patrząc na odjeżdżający pociąg, moje serce było poruszone przez bardzo długi czas.
Tekst przetłumaczony z wersji angielskiej na en.Minghui.org z dnia 16 grudnia 2004 r.
Copyright © 2024 Minghui.org. Wszelkie prawa zastrzeżone.
