Wspomnienia z wykładów Mistrza w Kantonie

(Clearwisdom.net)

Nauczyciel wyleczył moją chorobę serca

W 1989 roku mój sklep był bardzo prosperujący. Nagle zdiagnozowano u mnie dusznicę bolesną i dwa razy zemdlałem. Aby przeżyć swoje życie, zamknąłem sklep. 21 grudnia 1994 roku miałem szczęście uczestniczyć w 5. sesji wykładów Fa w Kantonie. Pierwszego wieczoru wykładu Nauczyciel wyleczył moją chorobę serca. Praktykujący siedzący obok mnie powiedział: „Podążałem za Nauczycielem i uczestniczyłem w ośmiu sesjach wykładów Fa. To pierwszy raz, kiedy widzę, jak Nauczyciel leczy chorobę serca. Jesteś przeznaczony. Kultywuj dobrze”. W tym momencie Nauczyciel wykonał dwa gesty dłonią w kierunku stojących praktykujących i poprosił ich, aby tupali nogami. Poprosił również drugą połowę praktykujących, aby wstali i tupali nogami. Nauczyciel wykonał kolejne dwa gesty dłonią. Nie mogłem uwierzyć: czy choroba, z którą zmagałem się przez tyle lat, została wyleczona? Czas leci, a od tamtej sesji wykładowej minęło dziesięć lat.

Podczas prześladowań policja próbowała nas „przekształcić”. Przywiązywali ciężkie kamienie do ciał praktykujących i kazali im biec. Mnie kazano biec, niosąc na plecach ciężki worek ziemi. Bili nas, jeśli nie biegliśmy wystarczająco szybko. Nawet po wszystkich tych torturach moja choroba serca nigdy nie powróciła.

Nauczyciel uspokoił nasze emocje

W nocy 28 grudnia 1994 r. zakończyła się sesja wykładowa w Kantonie. Nauczyciel powiedział do nas: „Moja wiza jest gotowa”. Wszyscy wiedzieliśmy, że Nauczyciel będzie podróżował po świecie, aby przedstawić Falun Gong. Nie wiedzieliśmy, kiedy będziemy mogli go zobaczyć w przyszłości. Podczas ośmiu dni wykładów Nauczyciel uczył nas uniwersalnego prawa i oczyszczał nasze ciała. Kiedy nadszedł czas pożegnania, wszyscy byli smutni. Kiedy wszyscy praktykujący wstali, aby pożegnać Nauczyciela, oklaski były naprawdę intensywne. Pole energetyczne i moje uczucia były nie do opisania, gdy patrzyliśmy na Nauczyciela zmierzającego w stronę drzwi. Nasze serca waliły, a łzy napłynęły nam do oczu. Nauczyciel wydawał się nie chcieć zostawić nas w konsternacji. Odwrócił się i wykonał dwa gesty dłonią do wszystkich. Oklaski zwolniły, ponieważ nie mogliśmy go już dłużej zatrzymać. Następnie Nauczyciel wyszedł z sali wykładowej. Zacząłem rozumieć znaczenie jego gestów dłonią. Nauczyciel chciał złagodzić nasze emocje, aby pomóc nam dobrze kultywować.

Tekst przetłumaczony z wersji angielskiej na en.Minghui.org z dnia 29 grudnia 2004 r.