Niezapomniane wspomnienie – udział w wykładach Nauczyciela w Harbinie w 1993 r.

(Clearwidsom.net) Po raz pierwszy zetknąłem się z Falun Dafa w lipcu 1993 roku i miałem wielkie szczęście, że mogłem uczestniczyć w wykładach nauczycieli, które odbywały się na stadionie hokejowym Feichi w 8. dzielnicy miasta Harbin, w prowincji Heilongjiang.

Wiadomość o wykładzie otrzymałem bardzo późno. Kiedy się o tym dowiedziałem, bilety były już wyprzedane. Wykład Nauczyciela miał się rozpocząć o 17:00. Poszedłem na stadion hokejowy na długo przed rozpoczęciem wykładu. Gdy tylko dotarłem do drzwi wejściowych, podeszła do mnie kobieta i zapytała, czy muszę kupić bilet. Sprzedała mi bilet za pięćdziesiąt juanów i zaprowadziła mnie prosto na moje miejsce. Później dowiedziałam się, że ta kobieta była pracownicą stadionu. Miejsce, które mi sprzedała, było w dobrym miejscu, gdzie odpoczywali hokeiści. Długo czekałem po zajęciu miejsca, więc porozmawiałem z tą kobietą. Kupiła bilet dla siebie, ale powiedziała, że nie sprosta standardom Nauczyciela, chociaż wiedziała, że Falun Gong jest naprawdę dobry. Pamiętam, że miała na imię Zhu.

Miałem wielkie szczęście, że udało mi się dostać miejsce. Stadion hokejowy mieścił od czterech do pięciu tysięcy ludzi, z których większość przybyła z innych miast. Gdy Nauczyciel wszedł i minął mnie, publiczność zaczęła klaskać z zapałem. Nauczyciel jest wysoki i dobrze zbudowany, ubrany tego dnia w białą koszulę z krótkim rękawem. Delikatnie szedł w stronę środkowej części stadionu, przy akompaniamencie ciepłych braw publiczności. Nie mogłem uwierzyć, że mogę mieć tak wielkie przeznaczenie, aby zobaczyć naszego Nauczyciela. Stał tuż przede mną i nauczał uniwersalnego prawa.

Podczas gdy słuchałem wykładu, twarz Nauczyciela ukazała mi się jako wizerunek Buddy. W tamtym czasie nie miałem dobrego zrozumienia Fa. Bardzo chciałem zobaczyć wizerunek Buddy wyraźniej. Kiedy próbowałem się mocno skupić, nie mogłem nic zobaczyć. Za każdym razem, gdy nie miałem przywiązania do widzenia i koncentrowałem się na wykładzie, wizerunek Buddy pojawiał się ponownie.

Nauczyciel bardzo troszczył się o praktykujących z Harbinu, więc wygłosił specjalny wykład w Związku Zawodowym Pracowników Harbinu. Ponieważ mieliśmy bardzo ograniczone zrozumienie Fa, Nauczyciel przerwał wykład w środku i poprosił wszystkich, aby poczuli wirowanie Falun na swoich dłoniach.

Aby pomóc praktykującym w Harbinie w jak najszybszym podniesieniu kwalifikacji, Nauczyciel zorganizował nawet wymianę doświadczeń z praktykującymi z innych miast na stadionie Uniwersytetu Pedagogicznego w Harbinie. Nauczyciel udał się tam w towarzystwie praktykującego.

Pewnego dnia, po wykładzie, cicho obserwowałem Nauczyciela, który stał nie dalej niż dwa stopy ode mnie, słuchając sprawozdania praktykującego. Nauczyciel wyglądał znacznie młodziej niż na zdjęciu i wyglądał bardzo miło. W tym momencie nie miałem żadnych myśli, po prostu stałem tam i gapiłem się. Nie mogłem uwierzyć, że naprawdę mogę być tak blisko Niego. Po wykładzie, gdy większość praktykujących już odeszła, również przygotowywałem się do wyjścia, ale zanim wyszedłem, nie mogłem się powstrzymać, żeby nie odwrócić wzroku. W tym momencie odkryłem, że Nauczyciel również mnie obserwuje.

Następnych kilka razy, gdy widziałem Nauczyciela wychodzącego ze stadionu, klaskałem w dłonie, jak wielu innych praktykujących. Pamiętam, że ostatniego dnia wykładu obraz Nauczyciela jako Buddy pojawił się tak wyraźnie, jakby na scenie umieszczono posąg Buddy. Nauczyciel, w postaci Buddy, zaczął wygłaszać wykład. Później obraz Buddy zniknął, a miejsce, w którym siedział Nauczyciel, rozbłysło złotym światłem. Głos Nauczyciela był jedynym dźwiękiem na stadionie. Po zakończeniu całej serii wykładów wielu praktykujących ofiarowało jedwabne banery, aby okazać wdzięczność i szacunek. Nauczyciel ogłosił, że w Harbinie powstanie kilka miejsc ćwiczeń i wyznaczył kilku asystentów, aby pomagali praktykującym.

Na koniec, Nauczyciel zakończył wykład. Nie mogę sobie przypomnieć wielu słów, ale głęboko w sercu wiem, że taka okazja, by osobiście posłuchać wykładu Nauczyciela, zdarza się bardzo rzadko. Wiem, że Nauczyciel jest wielki i że musimy w Niego wierzyć. Nauczyciel powiedział każdemu praktykującemu na stadionie, że wszyscy mamy głębokie przeznaczenie z Nim. Nauczyciel powiedział również praktykującym, by pamiętali jego słowa, kiedykolwiek praktykujący stają w obliczu jakiegokolwiek rodzaju udręki: „Trudno to znieść, ale możesz to znieść. Trudno to zrobić, ale możesz to zrobić”.

Na koniec Nauczyciel wykonał serię gestów ręką w jedną stronę stadionu, a następnie zatoczył koło prawą ręką w stronę wszystkich praktykujących.

Za każdym razem, gdy wspominam to doświadczenie, wydaje mi się ono cenniejsze. Głos i oblicze Nauczyciela, trud, jaki znosi dla istot czujących, zachęcają mnie i inspirują, i stały się wiecznie trwałym, cennym wspomnieniem, które towarzyszy mi na jasnej drodze Fa-rektyfikacji.

Tekst przetłumaczony z wersji angielskiej na en.Minghui.org z dnia 21 września 2004r.