(Minghui.org) Wiele osób, w tym tych z odległych zakątków świata, słyszało o amerykańskim śnie, w tym o wolności i możliwości odniesienia sukcesu poprzez ciężką pracę. Jestem zaniepokojony, widząc, że po udanym ożywieniu tradycyjnej chińskiej kultury i wystawianiu setek występów na najwyższym poziomie na całym świecie każdego roku, nowojorski Shen Yun jest teraz atakowany przez główne media za pomocą serii zniekształconych doniesień.
Niestety, po 25 latach prześladowań przez Komunistyczną Partię Chin (KPCh) praktykujący Falun Gong zaangażowani w Shen Yun teraz stają w obliczu tego samego oszczerstwa, które KPCh propagowała ćwierć wieku temu. Za najnowszym artykułem w The New York Times, który skupia się na 266 milionach dolarów aktywów Shen Yun, sugerując jakiś rodzaj nadużyć finansowych, widzę cień antybogacki KPCh.
Historia konfiskowania aktywów prywatnych przez Komunistyczną Partię Chin za pomocą brutalności
Społeczeństwa ludzkie w całej historii uznawały prawa prywatnej własności do własności. John Locke, jeden z najbardziej wpływowych filozofów politycznych, uważał również, że władza nie może być własnością prywatną, podczas gdy własność nie może być własnością publiczną; w przeciwnym razie ludzkość zmierzałaby ku katastrofie.
Ale filozofia KPCh jest odwrotna. Od konfiskowania ziemi właścicielom ziemskim w początkach swojej działalności do przejmowania aktywów od właścicieli firm po przejęciu władzy, KPCh pozostawiła po sobie historię przemocy, brutalności i kłamstw. Jest to zgodne z tym, co napisał Karl Marx w Manifeście Komunistycznym: „Komuniści mogą być podsumowani w jednym zdaniu: Zniesienie własności prywatnej”.
Aby wprowadzić tę filozofię w życie, reżimy komunistyczne muszą promować walkę klasową. Stosując tak zwaną teorię wyzysku, KPCh twierdziła, że cały majątek właścicieli ziemskich powinien trafić do tych, którzy nie mają ziemi, a cały majątek kapitalistów powinien wrócić do robotników. Aby osiągnąć ten cel, żadna przemoc nie jest nadmierna. „Kapitał przychodzi na świat ociekający od stóp do głów, z każdego poru, krwią i brudem” – napisał Marks w Das Kapital.
Komunistyczna Partia Chin kontynuowała swoją brutalność po przejęciu władzy w 1949 r. Po jej Dziewiątym Kongresie Narodowym w 1969 r. „traktowanie walki klasowej jako głównego zadania” zostało wpisane do Konstytucji Partii. „Możemy zacząć mówić o klasach i walce klasowej już teraz. Musimy o tym mówić każdego roku, każdego miesiąca i każdego dnia” — powiedział Mao Zedong. „Walka klasowa może być skuteczna, gdy tylko ją zrozumiesz”.
Ten rodzaj walki często wykracza poza status ekonomiczny, wkraczając w ideologię polityczną, a konsekwencje są poważne. Poprzez serię kampanii politycznych nie tylko właściciele ziemscy tracili ziemię, a właściciele przedsiębiorstw tracili majątek, ale intelektualiści nauczyli się również milczeć lub trzymać się linii Partii, podczas gdy Czerwona Gwardia była mobilizowana do niszczenia systemów wiary i wartości moralnych poprzez atakowanie ludzi według własnej woli.
Z czasem KPCh również redefiniuje „wrogów” walki klasowej, jeśli zachodzi taka potrzeba. Mogli to być obrońcy demokracji podczas masakry na placu Tiananmen w 1989 r. lub praktykujący Falun Gong w ostatnich czasach. Gdy kontrolowane przez KPCh media zalewają kraj propagandą nienawiści, ogół społeczeństwa mobilizuje się, by przyłączyć się do spustoszenia.
Warto zauważyć, że „reforma i otwarcie” KPCh pod koniec lat 70. były jedynie poprawioną wersją jej brutalności. Dzięki zagranicznym inwestycjom i ciężkiej pracy zwykłych obywateli najwyżsi urzędnicy KPCh mogli zgarnąć dla siebie więcej zysków. Korupcja stała się normą dla urzędników rządowych. Taktyka reżimu obejmuje również bezwzględne tłumienie prywatnych przedsiębiorstw, połowy ryb w oceanach na całym świecie i polowanie na bogatych Chińczyków na całym świecie.
Sukces Shen Yun i tradycyjny pogląd na bogactwo
W przeciwieństwie do większości innych grup sztuk performatywnych, Shen Yun nie ma sponsorów korporacyjnych, wsparcia rządowego ani darowizn członkowskich. Polega całkowicie na swojej światowej klasy sztuce i podnoszących na duchu wartościach, aby ustanowić wyjątkową ścieżkę przedsiębiorczości dla grup artystycznych we współczesnym świecie.
Tradycyjna chińska kultura zawiera wiele opowieści o zarabianiu pieniędzy w prawy sposób i bez utraty cnoty. Guan Zhong, kanclerz państwa Qi w okresie Wiosen i Jesieni, był dobrze znany z kierowania państwem w stronę dobrobytu. Fan Li, z tej samej epoki historycznej, był znany nie tylko ze swojej strategii wojskowej, ale także legendarnych osiągnięć biznesowych. Jego historia pokazała tradycyjny pogląd na bogactwo: Jeśli jesteś bogaty, będziesz praktykował cnotę; jeśli zgromadzisz bogactwo, uczynisz ludzi bogatymi.
Jako organizacja non-profit, Shen Yun jest oddana przywracaniu tradycyjnej kultury. Po wielu latach ciężkiej pracy, stworzyła międzynarodową markę opartą na własnym talencie. Jednocześnie, Shen Yun zapewnia kompleksowe usługi na swoim kampusie i przyznaje wszystkim studentom Fei Tian pełne stypendium o wartości około 50 000 USD rocznie, wliczając zakwaterowanie i wyżywienie. Są to współczesne praktyki tradycyjnego chińskiego poglądu na bogactwo i są w pełni zgodne z prawem amerykańskim.
Jednakże cud sukcesu Shen Yun został zniekształcony przez The New York Times jako pewnego rodzaju wyzysk i fanatyzm religijny. Dla mnie nie różni się to niczym od antybogackiego sentymentu KPCh.
W swojej krótkiej historii Shen Yun musiało stawić czoła wielu wyzwaniom, dlatego niektórzy praktykujący Falun Gong dobrowolnie płacili z własnej kieszeni, aby wesprzeć Shen Yun. Te dobrowolne działania należy chwalić, a nie poniżać. Kiedy Jezus nauczał, nie tylko przyjmował darowizny od bogatych ludzi, ale także otrzymywał monety od biednych. Podobnie Konfucjusz pobierał czesne za prowadzenie szkół. Kiedy podróżował po kraju, aby wygłaszać wykłady, wszystkie poniesione wydatki były zarobione przez jego ucznia Zigonga. Nie słyszałem, aby ktokolwiek na świecie lub jakikolwiek wierzący oskarżył Jezusa lub Konfucjusza o gromadzenie pieniędzy. Wręcz przeciwnie, Judasz zdradził Jezusa za trzydzieści srebrników i został przybity do słupa hańby historii.
Ci, którzy podążają za ateistycznym światopoglądem Komunistycznej Partii Chin, nie są w stanie zrozumieć tych tradycyjnych wartości. Widzą tylko pieniądze i władzę; używają pieniędzy, aby uwodzić innych i używają władzy, aby atakować dysydentów.
Stawanie w obronie słusznych wartości
Doniesienia medialne sugerujące, że założyciel Falun Gong zarobił pieniądze w niewłaściwy sposób, podążają tą samą linią, którą KPCh zastosowała na początku prześladowań Falun Gong 25 lat temu. Jednak jeśli celem Mistrza Li było zarabianie pieniędzy, są o wiele łatwiejsze sposoby, aby to zrobić. Gdyby 100 milionów praktykujących Falun Gong przekazało Mistrzowi Li dziesięć dolarów, zostałby on miliarderem. Jednak nie przyjął ani grosza od swoich uczniów, mimo że poprawił zdrowie i samopoczucie niezliczonej liczby osób.
Kiedy Mistrz Li wygłaszał wykłady w Chinach, pobierał najniższą opłatę wstępu spośród wszystkich praktyk qigong w tamtym czasie, co doprowadziło do niezadowolenia chińskiego stowarzyszenia qigong. Jednak Mistrz Li nalegał na niskie opłaty, aby zmniejszyć obciążenie swoich uczniów i ich rodzin.
Osiągnięcia Shen Yun i pozytywny wpływ społeczny są bezprecedensowe. Mistrz Li i inni, którzy pomogli Shen Yun, powinni być honorowani, a nie atakowani. Mimo że przyjmowanie darowizn byłoby rozsądne, Mistrz Li tego nie zrobił. Żył z własnych tantiem za książki i uczył swoich uczniów prowadzenia szkół i organizacji charytatywnych, aby przynieść korzyści światu. Dlaczego stało się to „wyzyskiem” w oczach The New York Times?
Komunistyczna Partia Chin zawsze uważała Stany Zjednoczone za swojego głównego wroga, jednocześnie tłumiąc praktykujących Falun Gong w kraju. Rozszerzenie prześladowań Falun Gong na Stany Zjednoczone jest częścią globalnej strategii Komunistycznej Partii Chin. Niestety, The New York Times stał się narzędziem Komunistycznej Partii Chin do atakowania Shen Yun i praktykujących Falun Gong.
Tekst przetłumaczony z wersji anglojęzycznej na en.Minghui.org z dnia 05.01.2025 r.
Copyright © 2024 Minghui.org. Wszelkie prawa zastrzeżone.
