Historie cudownych zjawisk: Lewitacja (część 2)

(Minghui.org) W ciągu tysiącleci istnienia ludzkości zarówno w Chinach, jak i na Zachodzie istniało wiele udokumentowanych historii o ludziach lewitujących lub wznoszących się w niebo w biały dzień. Począwszy od chińskich taoistów i indyjskich mistrzów jogi, a skończywszy na latających kapłanach w świecie zachodnim. Poniżej znajduje się kilka przykładów tych cudownych zjawisk.

(Ciąg dalszy z części 1)

Żółty Cesarz

Według Shi Ji (Zapiski Wielkiego Historyka), „Żółty Cesarz wziął miedź z góry Shou i użył jej do odlania ding [kotłów] w pobliżu góry Jing. Gdy kociołki zostały ukończone, przybył smok i „opuścił brodę”, aby powitać Żółtego Cesarza. Po przyjacielskiej pogawędce Żółtego Cesarza ze smokiem, on i ponad 70 innych osób, w tym urzędnicy i jego harem, wspięli się na smoka, który następnie odleciał. Inni, niżsi urzędnicy, którym nie udało się dostać na smoka, trzymali się jego brody i wyrywali ją. Widząc Żółtego Cesarza odlatującego na smoku, ludzie płakali trzymając łuk pozostawiony przez cesarza i włosy ze smoczej brody. W dzisiejszej prowincji Henan miejsce to otrzymało później nazwę Jezioro Ding, a łuk nazwano Wu Hao”.

Shi Ji był jednym z najbardziej zaufanych zapisów historycznych w historii. Jego autor, Sima Qian, zebrał wiele dowodów i porównał je ze starożytnymi zapisami. Wykluczył zdarzenia, których nie był w stanie potwierdzić. Jednym z przykładów było Li Pu Die (ang. Record Across Years), które Sima pominął z powodu wielu niespójności. Niemniej jednak napisał opis lewitującego Żółtego Cesarza, jak powyżej, co potwierdza wiarygodność tego incydentu.

Zhang Zhihe

Większość oficjalnych chińskich zapisów historycznych koncentruje się na przyzwoitości i moralności i rzadko wspomina o kultywacji lub zdolności lewitacji. Jednak w Taiping Guangji z dynastii Song znajdują się relacje o Zhang Zhihe, Yan Zhenqing i innych lewitujących.

Zhang był poetą z góry Huiji (w dzisiejszej prowincji Zhejiang) w czasach dynastii Tang. Zdał imperialne egzaminy i był bardzo utalentowany. Oprócz pisania poezji, Zhang był dobrze znany ze swoich umiejętności kaligrafii i rysowania. Kultywował taoizm i „nie odczuwał zimna nawet śpiąc w śniegu i nie zamoczył się, gdy był zanurzony w wodzie”. Podróżował do wielu miejsc, aby zobaczyć góry i rzeki i nie interesował się sławą.

Zhang był również dobrym przyjacielem znanego uczonego Yan Zhenqinga. Kiedy Yan był gubernatorem Huzhou (w dzisiejszej prowincji Zhejiang), zaprosił uczonych na wspólne picie i pisanie wierszy. Zhang napisał pierwszy z nich:

Rybak

Przed górą Xisai, czaple przemykająnad rzeką z kwitnącymi brzoskwiniami i pływającymi mandarynkami;W niebieskim kapeluszu z bambusa i zielonym płaszczu ze słomy,stoi w skośnym wietrze i lekkim deszczu, nie chcąc się wycofać.

Yan i inni uczeni, w tym Lu Hongjian, Xu Shiheng i Li Chengju, napisali na spotkaniu 25 wierszy. Dzielili się swoją radością i dobrze się bawili. Zhang poprosił o tusz i biały jedwab, aby narysować obrazy do wiersza „Jing Tian”. W krótkim czasie zręcznie narysował pięć obrazów, które zawierały kwiaty, ptaki, ryby, owady, góry i rzeki. Yan i inni bardzo je polubili.

Później Yan udał się na wschód, by odwiedzić Pingwang Yi. Po tym, jak Zhang wypił dużo wina, zagrał w grę w wodzie. Umieścił małą, cienką bambusową matę na wodzie i usiadł na niej, pijąc i śpiewając. Bambusowa mata nie tonęła. Poruszała się tam i z powrotem swobodnie jak łódka, czasem powoli, a czasem szybko. Następnie nadleciały żurawie i zawisły nad nim, co zadziwiło Yana i pozostałych. Po chwili Zhang pomachał Yanowi w podziękowaniu, a następnie odleciał lewitując.

Yan Zhenqing

Po osiągnięciu doskonałości taoiści opuszczają ziemię poprzez wniebowstąpienie lub shijie (wyzwolenie zwłok).

Yan był dobrze znany ze swojego prawego charakteru i kaligrafii. Jego pismo było opisywane jako „wyprostowane, a nie sztywne, poważne, a nie trudne, hojne i głębokie, majestatyczne i eleganckie”, „łączące się ze starożytnym znaczeniem i osadzające umiejętności w prostocie”. Na przykład napisał „Pomnik Pagody Duobao” we wczesnych latach swojego życia i „Pomnik ku chwale portretu Dongfan Shuo” w wieku średnim. „Nieśmiertelna Historia Ołtarza Magu”(?) i „Monument Yana Qinli” zostały uznane za jedne z najlepszych przykładów kaligrafii w historii Chin.

Kaligrafia Yana świadczyła również o jego szlachetnym charakterze i kultywacji. Według Taiping Guangji, Yan został wrobiony przez wysokiego urzędnika i zabity przez armię rebeliantów. Ale Yan nie poddał się i umarł z godnością. Przed powieszeniem powiedział: „Kultywuję taoizm i mam nadzieję, że zachowam swoje ciało”. Po śmierci został pochowany przez zbuntowanych żołnierzy. Kiedy jego rodzina później odzyskała jego ciało i włożyła je do trumny, zobaczyli, że jest nieskazitelnie czyste, prawie tak, jakby wciąż żył. Kiedy wynosili trumnę, zauważyli, że zaczęła wydawać się coraz lżejsza. Kiedy dotarli do miejsca pochówku, otworzyli trumnę i stwierdzili, że jest pusta. W Taiping Guangji napisano, że ponad dziesięć lat po śmierci Yana, sługa rodziny udał się do innego miasta i zobaczył Yana.

Jest to opowieść o shijie (wyzwoleniu zwłok). Oznacza to, że zanim ktoś osiągnie doskonałość w taoizmie, przekształca przedmiot (taki jak bambusowy kij lub but), aby wyglądał jak jego zwłoki, podczas gdy jego prawdziwe ja żyje na świecie i kończy rzeczy przed opuszczeniem ziemi, aby udać się do boskiego świata.

(Ciąg dalszy nastąpi - patrz część 3)