Pilna kultywacja i pozbycie się strachu i urazy

(Minghui.org) Zaczęłam praktykować Falun Dafa w 1996 roku. Kiedy przyjechałam do Nowej Zelandii w 2024 roku, poczułam, że lokalni praktykujący nie są mi obcy – traktowałam ich jak członków rodziny. Wykonuję ćwiczenia na świeżym powietrzu z lokalnymi praktykującymi i codziennie rozdaję im materiały wyjaśniające prawdę. Chociaż czasami jestem zmęczona, każdego dnia czuję się szczęśliwa i spełniona. Chciałabym podzielić się z Wami moimi ostatnimi doświadczeniami z kultywacji.

Pozbywanie się mojego fundamentalnego przywiązania

Chociaż mieszkam teraz w Australii, nadal boję się na widok policjantów. Pewnego dnia zobaczyłam wielu ludzi w parku i powiedziałam mojej córce: „Po skończeniu ćwiczeń chciałabym poprosić twoją ciocię, żeby poszła ze mną i rozdawała ulotki”. Powiedziała: „Czemu nie pójdziesz sama? Czy nie lepiej nie polegać na innych?”.

Nie mogłam się uspokoić, wykonując ćwiczenia. Czy powinnam iść do parku rozdawać ulotki? Co powinnam zrobić, jeśli ktoś zgłosi mnie na policję? Bałam się i nie chciałam iść. Ale po skończeniu ćwiczeń poczułam pustkę w głowie. Strach zniknął. Wzięłam torbę i poszłam do parku. Później zrozumiałam, że Mistrz usunął ze mnie substancję strachu, gdy zobaczył, że chcę ratować czujące istoty.

Rozdawałam ulotki w drodze do parku i rozdałam je wszystkie. Nie miałam nic do rozdania w drodze powrotnej. Żałowałam, że nie wzięłam ze sobą więcej. Powiedziałam córce, że uwolniłam się od strachu, a ona zachęciła mnie do pilnej praktyki.

W młodości cierpiałam na zapalenie ucha środkowego. Zostało ono wyleczone, ale miałam perforację lewej błony bębenkowej i byłam głucha. Rok temu objawy powróciły. Z ucha ciekła mi ropa. Nie wzięłam tego do siebie. W samolocie do Nowej Zelandii nagle ochrypłam. Inni ledwo mnie słyszeli, mimo że mówiłam głośno.

Około 6 miesięcy temu czułam, jakbym miała coś twardego w lewym uchu. Ledwo słyszałam. Nie mogłam się komunikować z innymi. Lekarz powiedział, że to może być perlak i że można go usunąć tylko operacyjnie.

Drugiego dnia po powrocie z parku swędziało mnie lewe ucho. Użyłam patyczka do ucha i ku mojemu zaskoczeniu wyciągnęłam coś wielkości małego paznokcia. Słyszałam muzykę do ćwiczeń, nawet przy niskim poziomie głośności. Z prawego ucha nie ciekła mi już ropa. Wyraźnie słyszałam, jak rozmawiają ludzie. Praktykujący powiedział mi, że mój głos stał się głośniejszy.

Niepraktykujący mogą nie uwierzyć, że perlak zniknął bez operacji. Jestem żywym dowodem na to. Jak wspaniały i cudowne jest Falun Dafa! Moja wdzięczność dla Mistrza jest nie do opisania.

Zdałam sobie sprawę, że to strach był przyczyną mojej głuchoty i chrypki. Kiedy uwolniłam się od strachu i poprawiłam xinxing, mój Mistrz usunął złe substancje z mojego ciała.

Pisząc to, uświadomiłam sobie, że strach był moim fundamentalnym przywiązaniem. Nie wiedziałam, jakie jest moje fundamentalne przywiązanie, kiedy dopiero zaczynałam praktykować Falun Dafa. Byłam nieśmiała i zamknięta w sobie i bałam się popełniać błędy. Rozdawałam ulotki tylko tym, którzy wyglądali przyjaźnie. Kiedy rozdawałam ulotki w nocy, upewniałam się, że nikogo nie ma w pobliżu, zanim odłożyłam ulotkę. Robiłam obejście, jeśli widziałem przed sobą radiowóz. Uważałam, że wszyscy wyglądają jak szpiedzy Komunistycznej Partii Chin (KPCh). Nie potwierdzałam Fa w sposób otwarty i godny. Miałam silne negatywne myśli i trudno mi było je wyeliminować. Mówiłam sobie, że to nie jest duży problem, ponieważ inni praktykujący również odczuwali strach, chociaż ich strach nie był tak silny.

Czego się bałam? Bałam się straty i krzywdy. Za tym strachem krył się egoizm. Podstawową przyczyną strachu był egoizm. Egoizm jest cechą starego kosmosu. Istoty z nowego kosmosu są bezinteresowne. Mistrz dostrzegł moje prawe myśli, usunął ze mnie istotę strachu i pozwolił mi ją przejrzeć i się jej pozbyć.

Uraza znika, gdy zmieniam swoje nastawienie

Zanim zaczęłam praktykować, lubiłam czytać tradycyjne historie i wyznawałam tradycyjne wartości. Wierzyłam, że dzieci powinny okazywać szacunek swoim rodzicom i słuchać ich bezwarunkowo. Takie samo podejście miałam do moich rodziców. Wymagałam również, aby moja córka postępowała zgodnie z moimi wskazówkami. Moja córka zawsze wykonywała moje polecenia i nigdy nie odpowiadała bezczelnie, gdy była mała. Cierpliwie słuchała niekończących się gawęd swojej babci i nigdy się nie nudziła.

Ale około dwa lata temu zaczęłam się kłócić z córką o błahostki. Każda z nas chciała, żeby druga słuchała. Kiedy mnie nie słuchała, wpadałam w złość i traciłam panowanie nad sobą. Myślałam, że jestem ze starszego pokolenia i że to ona powinna mnie słuchać. Myślałam, że odbiega od tradycyjnych wartości. Jeśli mnie nie przeprosi, nie będę się do niej odzywać. Stopniowo narastała we mnie uraza. Chciałam nawet odejść i nie gotować dla niej. To była oczywiście moja rywalizacja i uraza, typowe dla kultury Komunistycznej Partii Chin. Nie zdawałam sobie z tego sprawy w tamtym czasie i byłam uwikłana w powszechną zasadę, kto ma rację, a kto się myli. Nie patrzyłam na to z perspektywy zasad Fa.

Zanim opuściłam Chiny, od czasu do czasu odczuwałam ból w prawej ręce. Ostatnio ból stawał się coraz większy i nie mogłam poprawnie wykonywać ćwiczeń. Zdałam sobie sprawę, że to problem. Pewnego dnia słuchałam wykładu pewnej praktykującej. Wspomniała, że żywi urazę. Spojrzałam do wewnątrz siebie i odkryłam, że ja również ją odczuwam.

Uświadomiłam sobie, że łączy mnie z córką więź przeznaczenia. Jesteśmy królami i panami, którzy zstąpili na ziemię, aby pomóc Mistrzowi w naprawie Fa. Nasza prawdziwa relacja polega na tym, że jesteśmy współpraktykującymi. Przychodzimy, aby pomagać sobie nawzajem w doskonaleniu się i powinniśmy się wzajemnie cenić. Nie powinnam żywić do niej urazy. Byłam zbyt przywiązana do powszechnych zasad i starożytnej etykiety. Jako praktykujący powinniśmy mierzyć wszystko w oparciu o Fa.

Gdy tylko to sobie uświadomiłam, moje przekonania się załamały. Zrozumiałam powagę kultywacji. Nie mogłam wnieść ze sobą żadnych przywiązań. Wysłałam prawe myśli, aby oczyścić moją urazę. Następnego ranka poczułam, jak ból w ramieniu ustępuje. Moja córka opowiedziała mi, że miała sen. Widziała we śnie silnie zbudowaną osobę gryzącą mnie w prawą rękę. Czułam tak silny ból, że czoło mi się pociło, ale stałam bez ruchu i nie stawiałam oporu. Zrozumiałam, że uraza była żywą istotą. Stare siły wykorzystywały ją do prześladowania praktykujących i nie chciały, abym kultywowała. Muszę się jej całkowicie pozbyć.

Kiedy moja córka znów narzekała, przypomniałam sobie, że to dla mnie, abym się poprawiła i nie powinnam wpadać w pułapki starych sił. Po prostu milczałam i potraktowałam to lekko. Wtedy zrozumiała, że powinna kultywować siebie i porzucić własne wyobrażenia. Już się nie kłócimy. Rozumiemy się i harmonizujemy ze sobą.

Kultywuj pilnie i ratuj więcej czujących istot

Codziennie chodzę na miejsce ćwiczeń, aby ćwiczyć i rozdawać ulotki. Czasami nie mam ochoty iść, myśląc, że chodzę tam codziennie, a wiele osób już wzięło nasze ulotki i że to strata czasu. Mistrz organizuje ludzi, aby mnie zachęcali. Kiedy zaproponowałam ulotkę pewnej zachodniej kobiecie, wyjęła jedną z torby i pokazała mi, że już jedną ma. Po chwili wróciła i powiedziała: „Dziękuję!”. Skinęła mi głową i radośnie odeszła.

Jeden młody mężczyzna wziął naszą ulotkę i głęboko się ukłonił. Wielokrotnie powtarzał „Dziękuję”. Byłam bardzo wzruszona. Wiedząca strona czujących istot mi dziękuje. Mistrz mnie zachęca. Spotykam ludzi predestynowanych, dopóki wychodzę, aby ratować czujące istoty. To może być jedyny moment, kiedy niektórzy ludzie będą w naszej okolicy. Jeśli przegapią tę okazję, mogą nie mieć już kolejnej okazji, by zetknąć się z Falun Dafa.

Nie znałam angielskiego, więc nie mogłam rozmawiać z ludźmi z Zachodu o Falun Dafa i prześladowaniach. Zaczęłam uczyć się angielskiego dzięki zachęcie mojej córki. To dla mnie trudne, ale jestem zdeterminowana, aby nauczyć się angielskiego, abym mogła ocalić więcej czujących istot, wypełnić moje ślubowania i być godną miłosiernego zbawienia Mistrza.