Moje serce otworzyło się i mam teraz więcej współczucia dla innych

(Minghui.org) Chciałabym opowiedzieć wam o zrozumieniu, którego doświadczyłam, gdy przeszłam przez trudną kwestię xinxing, od bycia chwaloną do bycia krytykowaną, a w końcu zostałam zaakceptowana po tym, jak uwolniłam się od przywiązań do rywalizacji i zazdrości.

Od roku pracuję jako nauczycielka przygotowania zawodowego w szkole podstawowej i nauczycielka wychowania fizycznego. Moje wysiłki były chwalone przez rodziców, a dzieci były bardzo zadowolone z lekcji i zajęć – co najważniejsze, nastąpiła poprawa w postępach uczniów w nauce.

Na początku dyrekcja szkoły była bardzo zadowolona z mojej pracy i zainicjowała kampanię promocyjną, aby przyciągnąć więcej uczniów. Nagrali filmy z moimi uczniami i ze mną oraz opublikowali je w mediach społecznościowych. Byłam podekscytowana i czułam, że mogę zrobić wszystko łatwo i skutecznie. Porównałam nawet moją klasę przedszkolną z innymi klasami szkoły podstawowej i powiedziałam moim kolegom: „Moi uczniowie są tacy bystrzy!”. Zaczęłam oglądać swoje filmy w mediach społecznościowych. Podziwiałam siebie i popadłam w samozadowolenie. Jednak jako kultywujący wiedziałam, że bycie chwaloną jest niebezpieczne, ponieważ naprawdę wystawia na próbę nasz charakter. Gdy przyłapałam się na samouwielbieniu, odinstalowałam aplikację na moim smartfonie i przestałam oglądać wideo z moim wywiadem. Wiedziałam, że muszę wyeliminować przywiązanie do sławy i chęć popisywania się.

Nagle dyrekcja szkoły przestała mnie chwalić i zaczęła narzekać na rzeczy, które wydawały się błahe. Czułam, że to rani moją samoocenę i ego. Będąc praktykującą, zrozumiałam, że to moje fałszywe ja cierpiało i próbowało się chronić. To nie było moje prawdziwe ja. Za każdym razem, gdy słyszałam, jak kierownictwo narzeka na mnie, starałam się pozbyć uczucia urazy i bycia pokrzywdzoną.

Mistrz powiedział,

„Gdy nie uleczysz choroby, spuszczasz głowę i tracisz humor. Czy nie jest to spowodowane przywiązaniem do reputacji i pieniędzy?”. (Wykład drugi,  Zhuan Falun)

Pamiętając o nauczaniu Mistrza, starałam się nie poddawać uczuciu przygnębienia, ale racjonalnie podejść do problemu.

Skargi dotyczyły głównie następujących aspektów: po zajęciach wychowania fizycznego dzieci były nadpobudliwe i nie mogły się uspokoić przed następnymi zajęciami; nie powinny bawić się piłkami, ponieważ niszczą ściany i podłogę oraz mogą przypadkowo rozbić okno; dzieci nie powinny biegać, w przeciwnym razie mogą doznać kontuzji; nie powinny skakać przez tyczki sportowe, aby uniknąć kontuzji. Lepiej jest ćwiczyć spokojnie na macie.

Spełniałam te wymagania z ciężkim sercem. Zdarzały się również skargi, że zapomniałam zamknąć okno po zajęciach w zimie, a następnego ranka w pokoju było bardzo zimno. Zawsze sprawdzałam i upewniałam się, że zamknęłam okno.

Były skargi na to, dlaczego przedszkolaki nie pisały liter kursywą, tylko drukowanymi literami itp. Spełniałam wszystkie te wymagania, ale wciąż czułam urazę. Trwało to przez około dwa miesiące. Kiedy konflikt z dyrekcją nasilił się, w końcu zaczęłam się sobie przyglądać.

W tym samym czasie napotkałam inny problem: właściciel okłamał mnie i powiedział, że dom będzie ciepły zimą, ale w środku było tylko około 39°F, a grzejnik elektryczny zużywał dużo energii. Było tak zimno, że woda w rurach zamarzała i często nie miałam wody. Poprosiłam wynajmującego o zakup innego grzejnika, ale nie chciał nic zrobić, by rozwiązać ten problem.

Mniej więcej w tym czasie niektórzy rodzice moich uczniów i kolegów uprzejmie nadali mi przydomek Snegurochka (Śnieżna Panna), ponieważ powiedziałam im, jak zimno było w moim domu.

Śnieżna Panna (Snegurochka) to słynna postać z rosyjskich bajek. Śnieżna Panna jest bohaterką sztuki napisanej przez znanego rosyjskiego dramaturga Ostrowskiego. Śnieżna Panna to łagodna, słodka dziewczyna stworzona ze śniegu. Uwielbia pomagać ludziom, ale jej tragedia polega na tym, że ma lodowate serce, które jest nie tylko niezdolne do miłości, ale także niezdolne do współczucia i litości. W opowieści staje się zazdrosna z powodu zranionej dumy.

Matka jednego z moich uczniów powiedziała, że wyglądam jak aktorka, która grała śnieżną pannę. Zdałam sobie sprawę, że była to druga wskazówka, że powinnam spojrzeć do wewnątrz.

Kiedy przyszłam do pracy, temperatura w pokoju wynosiła 73°F. Poczułam gorąco i otworzyłam okno, ale moi koledzy owinęli się wełnianymi ubraniami i oskarżyli mnie, że ich zamrażam i nie biorę pod uwagę ich uczuć. To była trzecia wskazówka, że jestem zdystansowana i zimna.

W końcu zaczęłam się sobie przyglądać. Pseudonim Snegurochka był wskazówką. Lubiłam tę bajkę i śnieżną pannę, uroczą, słodką i pokorną dziewczynę ze śniegu, jakby była nie z tego świata. Idea bycia innym i oderwanym od tego świata zawsze mi się podobała, ale czułam, że coś we mnie zamarzło, rodzaj dystansu i braku szacunku dla innych. Brakowało mi życzliwości i współczucia dla innych ludzi. Reagowałam na innych z takim samym chłodem i dystansem, gdy byłam obrażana lub spotykałam się z odmową.

Zintensyfikowałam studia nad Fa i wielokrotnie zaglądałam do wewnątrz siebie. Kopiąc głębiej, poniżej urazy, znalazłam warstwę związaną z rywalizacją i zazdrością. Kiedy nie dostawałam tego, czego chciałam, wydawałam się niewzruszona, ale zazdrościłam tym, którzy dostali to, czego chciałam i rywalizowałam z nimi. Na powierzchni było to pokryte warstwą lodu, ale pod lodem rozpętała się burza.

Mistrz powiedział,

„Nikczemnik powodowany jest zazdrością; z egoizmu i z gniewu, uskarża się na niesprawiedliwość.

Dobrotliwy ma zawsze miłosierne serce; bez skarg i bez nienawiści, przyjmuje cierpienia jako radość.

Oświecony jest wolny od przywiązań, spokojnie obserwuje ludzi na tym świecie, omamionych iluzjami”. (Sfery duchowe, Istota Dalszych Postępów)

Przypomniałam sobie, jak w przeszłości czułam ciepło i miłość, gdy inna grupa przedszkolna współpracowała ze mną i jak dobrze szły nasze wysiłki. Ale gdy tylko zaczynała się rywalizacja, czułam się, jakby wszystko było pokryte warstwą lodu, a w pracy pojawiały się konflikty.

Zaczęłam eliminować te uczucia, nie akceptując ich jako mojego prawdziwego ja. Kiedy medytowałam, byłem w stanie otworzyć swoje serce i wyeliminować niechęć do tych, z którymi miałam konflikty. Postanowiłam myśleć o współpracy i rywalizacji jako o dwóch przeciwstawnych zjawiskach. Nowy wszechświat, jak rozumiem, będzie składał się z altruistycznych ludzi, którzy bezinteresownie pomagają sobie nawzajem i współpracują – czy zatem ten wymóg nie odnosi się szczególnie do praktykujących Falun Dafa w okresie rektyfikacji Fa? W starym wszechświecie wszystkie istoty są samolubne i rywalizują ze sobą, starając się zdobyć coś dla siebie.

Zdałam sobie sprawę, że porównanie mnie do śnieżnej panny było wskazówką od Mistrza, że powinnam wyeliminować zazdrość i bycie zdystansowaną i zastąpić je współczuciem oraz ciepłem. Gdy to zrozumiałam, poczułam przypływ ciepłej energii w sercu i w całym ciele oraz poczułam, że mogę dzielić się tym z innymi. Kiedy medytowałam, czułam się tak, jakby w moim wymiarze kwitły kwiaty, a wszystko było wypełnione energią i życiem.

Odkryłam te przywiązania wcześniej i usunęłam warstwę. Teraz, gdy pojawiły się ponownie, wiedziałam, że nadszedł czas, aby usunąć kolejną warstwę.

Po mojej wewnętrznej transformacji i nowym sposobie myślenia zmieniło się moje otoczenie. Kierownictwo przestało narzekać i zmieniło swoje nastawienie do mnie. Jestem teraz bardziej zaangażowana i troszczę się o innych. Pomagam innym i biorę na siebie więcej obowiązków. Nie dzielę już uczniów na moich i innych. Zamiast tego akceptuję wszystkich na równi. Nie czuję już urazy, gdy jestem krzywdzona. Zamiast tego czuję wdzięczność, ponieważ konflikty w pracy pomogły mi dostrzec moją rywalizację i zazdrość, dzięki czemu mogłam je usunąć i poprawić swój xinxing.

Dziękuję Mistrzu za danie mi szansy na poprawę mojej kultywacji!

Dziękuję kolegom praktykującym za pomoc i wsparcie!