Kiedy zobaczyłem nauczyciela

(Clearwisdom.net) Jestem rolnikiem. Nigdy bym nie marzył, że będę miał tyle szczęścia, aby uczestniczyć w wykładach Falun Gong prowadzonych przez nauczyciela Li Hongzhi.

Mój dom znajduje się w odległej, małej wiosce w prowincji Hubei i chodziłem do szkoły tylko przez kilka lat. Później zacząłem praktykować buddyzm zen. Ponieważ nie było prawdziwego Fa, które by mnie poprowadziło, wszystko co wiedziałem, to po prostu siedzieć ze skrzyżowanymi nogami. Praktykując przez 18 lat, doświadczyłem niewielkiej poprawy i z niecierpliwością oczekiwałem pojawienia się nauczyciela mędrca.

Pewnego dnia w pierwszej połowie 1994 roku przyjaciel powiedział mi, że nauczyciel Falun Gong, pan Li Hongzhi, wkrótce pojedzie do miasta Guangzhou w prowincji Guangdong, aby wygłosić wykłady na temat prawdziwego Prawa Buddy. Dowiedziałem się również, że ten wykład będzie ostatnim. Zdałem sobie sprawę, że tego właśnie szukałem. Po tych zajęciach nie będzie już więcej szans, więc musiałem wykorzystać tę okazję. Bez wahania wziąłem ze sobą trochę pieniędzy i spakowałem dwa ubrania na zmianę. Byłem wtedy w drodze do Guangzhou.

Po wejściu na wykład w Guangzhou, zauważyłem, że ponieważ był to ostatni wykład, wiele osób przyszło z całego kraju. Było bardzo tłoczno zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz sali wykładowej, a wiele osób stało na korytarzu. Myślę, że było ich w sumie ponad trzy tysiące. Mimo że tak wiele osób uczestniczyło, podczas wykładów Nauczyciela nie było żadnego hałasu. Słyszałem tylko wykład Nauczyciela, wyjaśniającego dogłębne rzeczy w prostych słowach. Nauczyciel mówił w miły i nieformalny sposób, jak dobry deszcz po długiej suszy, nasiąkając sercami wszystkich. Co zrobiło na mnie największe wrażenie, to to, że Nauczyciel wyraźnie wskazywał w swoich wykładach, że trzeba kultywować swoje serce i zwiększać swoją cnotę zgodnie z zasadami „Prawdy, Życzliwości, Cierpliwości”, jeśli chce się zwiększyć swój Gong. Podczas wykładów Nauczyciela widziałem na własne oczy, że Nauczyciel zawsze myślał o praktykujących i gospodarzach, którzy organizowali zajęcia, i traktował każdego ucznia i wszystkich innych w miły, ojcowski sposób. Nauczyciel nigdy nie spóźniał się na wykład i nigdy nie przedłużał wykładu. Kiedy było to konieczne, prosił gospodarzy o pozwolenie. Nauczyciel jadł takie same posiłki jak studenci i mieszkał w takim samym pokoju jak studenci. Czułem się tak szczęśliwy, że osiągnąłem Fa, które podkreśla cnotę. Byłem pewien, że to był Nauczyciel, którego szukałem. W tym czasie rozpocząłem swoją podróż praktykowania Falun Dafa.

Była jeszcze jedna rzecz, której nigdy nie zapomnę. Ostatniego dnia zajęć nauczyciel pozował z nami do zdjęcia. Zobaczyłem, że jestem jedynym rolnikiem wśród wielu ludzi z miast. Miałem więc poczucie niższości i cofałem się do tylnych rzędów, gdy robiono mi zdjęcie. Wydawało mi się, że Nauczyciel widział moje serce z daleka, ponieważ po zrobieniu zdjęć, Nauczyciel podszedł do mnie i trzymając mnie mocno za rękę, jak dobry ojciec, powiedział do mnie: „Wiedziałem, że jesteś ze wsi. Aby osiągnąć Fa, przebyłeś długą drogę...” Przegapiłem wszystkie inne słowa, ponieważ byłem tak szczęśliwy. Ręka nauczyciela była ciepła. Kiedy trzymałem rękę Nauczyciela, poczułem ciepły strumień spływający z czubka mojej głowy i rozprzestrzeniający się po całym ciele. W tym momencie zdałem sobie sprawę, że spotkałem osobę, która pochodzi spoza tego świata i jest na bardzo wysokim poziomie kultywacji. Mój Nauczyciel jest tak wspaniały! Studiowałem Buddyzm Zen przez 18 lat i nigdy nie doświadczyłem takiego uczucia. Jednak po tym doświadczeniu poczułem się mocniejszy w mojej wierze w Nauczyciela i Dafa. Czułem się bardzo zadowolony i szczęśliwy, że w końcu znalazłem Nauczyciela. Co więcej, byłem wstrząśnięty bezgraniczną dobrocią i przyziemnym sposobem bycia Nauczyciela.

Ilekroć przypominam sobie rzeczy, które zrobił Nauczyciel, które mnie poruszyły, i kiedy patrzę uważnie na zdjęcie Nauczyciela z nami, dławię się łzami. Z powodu mojej solidnej wiary w Nauczyciela i Dafa, tak jak wszyscy inni praktykujący, podążałem za Nauczycielem i kultywowałem znosząc wszelkie trudności i cierpienia przez wszystkie te lata.