Prześladowanie Falun Gong jest bezprecedensową niesprawiedliwością

(Minghui.org) Odkąd Komunistyczna Partia Chin (KPCh) rozpoczęła prześladowania Falun Gong w lipcu 1999 roku, wielu praktykujących zostało zatrzymanych, torturowanych, a nawet zabitych za swoją wiarę. Jednak cały proces oskarżania, ścigania i uwięzienia praktykujących Falun Gong nie ma podstaw prawnych.

Dzieje się tak dlatego, że praktykujący Falun Gong nie naruszyli chińskiego prawa. Zamiast tego, wolność przekonań i wolność słowa są prawami nadanymi przez chińską konstytucję. Praktykujący mają prawo do mówienia innym o Falun Gong, ale ich wysiłki mające na celu podniesienie świadomości na temat prześladowań są wykorzystywane przez KPCh jako „dowód”, aby ich wrobić.

Jest to bezprecedensowa niesprawiedliwość i tragedia.

KPCh łamie chińską konstytucję

Konstytucja jest podstawowym prawem państwa. Wolność przekonań, słowa, publikacji, zrzeszania się i inne prawa przyznane obywatelom przez chińską konstytucję są święte i nienaruszalne.

Artykuł 35 chińskiej konstytucji stanowi: „Obywatele Chińskiej Republiki Ludowej korzystają z wolności słowa, prasy, zgromadzeń, stowarzyszeń, pochodów i demonstracji”.

Artykuł 36 konstytucji stanowi: „Obywatele Chińskiej Republiki Ludowej korzystają z wolności wyznania. Żaden organ państwowy, organizacja społeczna ani osoba fizyczna nie może zmuszać obywateli do wyznawania lub niewyznawania jakiejkolwiek religii ani dyskryminować obywateli, którzy wyznają lub nie wyznają jakiejkolwiek religii”.

Artykuł 98 chińskiego prawa stanowi: „Konstytucja ma najwyższy autorytet. Żadne ustawy, przepisy administracyjne, przepisy lokalne, przepisy autonomiczne, odrębne przepisy lub zasady nie mogą być sprzeczne z Konstytucją”.

Praktykowanie Falun Gong i wytwarzanie związanych z nim materiałów jest zgodne z prawem

Ponieważ KPCh tłumiła Falun Gong przez ponad 25 lat, wiele osób zakłada, że istnieje podstawa prawna dla działań chińskiego rządu. W rzeczywistości KPCh twierdziła jedynie, że Falun Gong jest niezgodne z prawem bez żadnego uzasadnienia prawnego.

Kilka miesięcy po rozpoczęciu prześladowań, były przywódca KPCh Jiang Zemin udzielił wywiadu francuskiej gazecie Le Figaro 26 października 1999 roku. W wywiadzie Jiang odniósł się do Falun Gong jako „kultu”. Następnego dnia People's Daily, oficjalne media KPCh, opublikowało artykuł redakcyjny powtarzający oszczerstwa Jianga. Jednak Jiang nie ma uprawnień do składania takich deklaracji. Artykuły 80 i 81 chińskiej konstytucji określają uprawnienia prezydenta państwa. Działania prezydenta w zakresie jego uprawnień reprezentują państwo, podczas gdy działania poza zakresem jego uprawnień są zachowaniami osobistymi i nie reprezentują państwa. W wywiadzie Jiang wyraził jedynie swoją osobistą opinię i nie reprezentował państwa.

Wkrótce po tym wydarzeniu, 9 kwietnia 2000 r. Biuro Generalne Komitetu Centralnego KPCh, Biuro Generalne Rady Państwa i Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego wydały wspólne zawiadomienie zatytułowane „Zawiadomienie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w sprawie niektórych kwestii dotyczących identyfikacji i zwalczania organizacji kultowych”. Obwieszczenie to wymieniało 14 organizacji kultowych i nie obejmowało Falun Gong.

Piętnaście lat później, w czerwcu 2014 roku, Wieczorne Wiadomości Prawnicze publicznie powtórzyło zawiadomienie i potwierdziło uznanie tych samych 14 organizacji za sekty. To jeszcze bardziej pokazuje, że prześladowania Falun Gong są bezprawne.

Ponadto Liu Binjie, dyrektor Generalnej Administracji Prasy i Publikacji Chin, wydał 1 marca 2011 r. zarządzenie nr 50 „Decyzja Generalnej Administracji Prasy i Publikacji o zniesieniu piątej partii dokumentów normatywnych”. Punkty 99 i 100 decyzji wyraźnie zniosły następujące dwa dokumenty wydane w 1999 roku: (1) Zawiadomienie o potwierdzeniu opinii w sprawie postępowania z publikacjami Falun Gong i (2) Zawiadomienie o zakazie drukowania nielegalnych publikacji Falun Gong.

Rada Państwa ogłosiła to zarządzenie i opublikowała je w 28 numerze Dziennika Rady Państwa w 2011 roku. Zniesienie tych dwóch dokumentów pokazuje, że książki Falun Gong są legalne w Chinach.

KPCh nadużywa prawa do prześladowania Falun Gong

Według raportów Minghui, urzędnicy KPCh często powołują się na artykuł 300 prawa karnego w sprawach dotyczących Falun Gong. Jest to jednak błędne.

Artykuł 300 określa dwa warunki wstępne, które muszą zostać spełnione, aby prawo mogło zostać zastosowane. Jednym z nich jest to, że oskarżony korzysta z organizacji kultowej, a drugim jest to, że oskarżony podważa wdrażanie prawa. Pierwszy warunek nie ma zastosowania, ponieważ Falun Gong nie jest organizacją kultową, jak omówiono powyżej. Jeśli chodzi o drugi warunek, urzędnicy KPCh nie byli w stanie przedstawić dowodów wskazujących, że praktykujący Falun Gong podważali wdrażanie prawa lub szkodzili społeczeństwu.

W rzeczywistości zwykli obywatele nie mają możliwości popełnienia takiego przestępstwa; mogą to zrobić tylko urzędnicy państwowi. Przykłady obejmują nadużywanie władzy w celu obejścia prawa, ingerowanie w procesy sądowe lub podważanie niezależności i uczciwości sądownictwa. Kiedy pozasądowe Biuro 610 manipuluje policją, prokuraturą i organami sądowymi w celu prześladowania praktykujących Falun Gong, jest to w rzeczywistości podważanie wdrażania prawa i jest to przestępstwo.

Funkcjonariusze KPCh często skazują praktykujących za posiadanie lub rozpowszechnianie materiałów Falun Gong. Ponieważ publikacja materiałów Falun Gong jest zgodna z prawem, jak omówiono powyżej, działania praktykujących Falun Gong są również zgodne z prawem.

Podsumowując, złe traktowanie praktykujących Falun Gong narusza zasadę nulla poena sine lege („nie ma kary bez prawa”).

Problemy z interpretacją sądową Najwyższego Sądu Ludowego i Prokuratury

Innym punktem odniesienia, na który często powołują się urzędnicy KPCh podczas znęcania się nad praktykującymi Falun Gong, jest interpretacja sądowa Najwyższego Sądu Ludowego i Najwyższej Prokuratury Ludowej. Jest to błędne, ponieważ ich sądowa interpretacja artykułu 300 jest nieważna, jak omówiono poniżej.

Artykuł 11 ustawy o ustawodawstwie stanowi,

„Następujące kwestie są regulowane wyłącznie przez prawo:...(4) przestępstwa i kary za nie;(5) obowiązkowe środki i kary związane z pozbawieniem obywateli ich praw politycznych i ograniczeniem ich wolności osobistej”.

Ponadto Najwyższy Sąd Ludowy i Najwyższa Prokuratura Ludowa nie są organami ustawodawczymi. Nie mają uprawnień do określania, jakie zachowania są nielegalne i przestępcze. Artykuł 48 ustawy o ustawodawstwie stanowi: „Uprawnienia do interpretacji prawa należą do Stałego Komitetu Narodowego Kongresu Ludowego”.

Jednak sąd najwyższy i prokuratura wydały interpretację sądową określającą, że pewne zachowania i wskazania mogą być ścigane na mocy art. 300. Interpretacja ta jest nieważna, ponieważ narusza cel legislacyjny i pierwotną intencję art. 300. Dlatego też nie może być wykorzystywana jako podstawa do orzekania w sprawach.

Sprzeciwy ze strony rządu i społeczności prawniczej

Ponieważ prześladowania Falun Gong przez Jianga naruszały konstytucję i były sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem, spotkały się z silnym sprzeciwem wewnątrz KPCh. W rzeczywistości sześciu z siedmiu członków Stałego Komitetu Centralnego Biura Politycznego w tamtym czasie nie zgadzało się z represjami. Premier Zhu Rongji powiedział na posiedzeniu Stałego Komitetu, że rząd nie powinien ingerować w prawo praktykujących Falun Gong do praktykowania swojej wiary i że jest to dobre dla kraju.

Qiao Shi, były przewodniczący Narodowego Kongresu Ludowego, zawsze zdecydowanie sprzeciwiał się prześladowaniom Falun Gong przez Jianga. Przed śmiercią w czerwcu 2015 roku powiedział, że może nie doczekać dnia, w którym niesprawiedliwość zostanie naprawiona, ale potwierdził swoje oświadczenie z 1998 roku, że „Falun Gong jest korzystne dla kraju oraz ludzi i nie powoduje żadnych szkód”. Zażądał również, aby Jiang nie mógł uczestniczyć w jego pogrzebie.

Były premier Wen Jiabao kilkakrotnie proponował zajęcie się tą kwestią podczas swojej kadencji. W szczególności, gdy Centralne Biuro Polityczne odbyło posiedzenie Stałego Komitetu w 2012 roku w celu omówienia postępowania w sprawie Bo Xilai, Wen ponownie zaproponował rozwiązanie kwestii Falun Gong poprzez wykorzystanie zdarzenia z Bo Xilai. Propozycja ta spotkała się jednak ze zdecydowanym sprzeciwem starszego urzędnika KPCh Zhou Yongkanga.

Ponadto istnieje grupa urzędników szczebla prowincjonalnego i ministerialnego, którzy sprzeciwiają się prześladowaniom Falun Gong, takich jak były sekretarz partii prowincji Jiangsu Chen Huanyou. Pokazuje to, że wśród najwyższych przywódców KPCh zawsze były głosy sprzeciwiające się prześladowaniom i wzywające do naprawienia niesprawiedliwości.

Od czasu rozpoczęcia prześladowań Falun Gong, ich nielegalność została potępiona przez wielu znanych uczonych i profesorów w chińskiej społeczności prawniczej. Niektórzy z nich pojawili się w sądzie, aby bronić niewinności praktykujących Falun Gong, takich jak profesor Teng Biao, znany naukowiec z Chińskiego Uniwersytetu Nauk Politycznych i Prawa oraz profesor Zhang Zaning ze Szkoły Prawa Uniwersytetu Południowo-Wschodniego. Przez lata ponad stu prawników broniło niewinności ponad tysiąca praktykujących Falun Gong.

Wielu prawników zapewniało podczas obrony praktykujących, że żaden z tych, którzy są skorumpowani lub popełniają przestępstwa kryminalne, nie praktykuje Falun Gong, a wysokie standardy moralne praktykujących Falun Gong zasługują na pochwałę i szacunek. Ponadto powiedzieli, że używanie środków prawnych do tłumienia praktykujących Falun Gong jest tragedią i że cały personel zaangażowany w niesłuszne skazanie praktykujących za ich wiarę zostanie pociągnięty do odpowiedzialności za swoje przestępstwa.

Sankcje międzynarodowe

Stany Zjednoczone przyjęły w 2016 r. ustawę Globalna ustawa Magnitskiego o odpowiedzialności za prawa człowieka (znaną również jako Globalna ustawa Magnitskiego), która przewiduje sankcje wobec potwierdzonych osób naruszających prawa człowieka.

Podobne ustawy zostały przyjęte w innych krajach, w tym w Kanadzie i Wielkiej Brytanii. Obecnie 28 krajów uchwaliło lub przygotowuje się do uchwalenia ustawy Magnitskiego, która odmawiałaby wiz osobom łamiącym prawa człowieka i zamrażała ich zagraniczne aktywa.

W tym samym czasie grupy religijne w Stanach Zjednoczonych, w tym praktykujący Falun Gong, zostali poinformowani, że rząd USA będzie bardziej rygorystycznie rozpatrywał wnioski wizowe i odmawiał wiz prześladowcom praw człowieka i prześladowcom religijnym, w tym wiz imigracyjnych i nieimigracyjnych (takich jak turyści, odwiedzający krewni i osoby podróżujące służbowo). Osobom, którym już wydano wizy (w tym stałym rezydentom), również odmówiono by wjazdu. Urzędnicy Departamentu Stanu USA powiedzieli praktykującym Falun Gong, że mogą przedłożyć listy osób, które uczestniczyły w prześladowaniach Falun Gong, a także członków ich rodzin i dzieci.

Od promiennych pochwał do złośliwych oszczerstw

Wykorzystując tę samą strategię z poprzednich kampanii politycznych, KPCh sfabrykowała niekończące się kłamstwa, aby usprawiedliwić tłumienie Falun Gong. Jednym z najgorszych było zainscenizowane samospalenie na placu Tiananmen 23 stycznia 2001 roku, podczas którego osoby udające praktykujących Falun Gong podpaliły się. Materiał filmowy z tego wyczynu był transmitowany nieprzerwanie w kolejnych dniach – zbiegając się w czasie ze spotkaniami rodzinnymi z okazji obchodów chińskiego Nowego Roku w tym roku – aby zmaksymalizować efekt podżegania do nienawiści.

Na konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych 14 sierpnia 2001 r. Międzynarodowa Organizacja Rozwoju Edukacji (IED) wydała oświadczenie: „Uzyskaliśmy nagranie wideo [samospalenia] i doszliśmy do wniosku, że wydarzenie było wyreżyserowany przez ten rząd”.

W 2003 roku film dokumentalny Fałszywy Ogień zdobył nagrodę honorową na 51. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym i Telewizyjnym w Columbus. Film całkowicie obalił twierdzenie KPCh, że samospalenie dotyczyło praktykujących Falun Gong.

Odrażająca propaganda KPCh ostro kontrastowała z badaniami i relacjami prasowymi sprzed rozpoczęcia prześladowań. W latach 90-tych wiele chińskich gazet oraz stacji telewizyjnych i radiowych pozytywnie informowało o Falun Gong, chwaląc jego niezwykłe efekty w poprawie moralności i zdrowia praktykujących.

W 1998 r. Państwowa Generalna Administracja Sportu zorganizowała ekspertów medycznych z Pekinu, Wuhan, Dalian i prowincji Guangdong w celu przeprowadzenia pięciu badań medycznych na prawie 35 000 praktykujących Falun Gong. Badania wykazały skuteczność praktykowania Falun Gong w rozwiązywaniu chorób i poprawie zdrowia na poziomie 98%.

W drugiej połowie 1998 roku wspomniany wcześniej przewodniczący Narodowego Kongresu Ludowego Qiao Shi zorganizował grupę wyższych urzędników, którzy przez kilka miesięcy prowadzili dogłębne dochodzenie w sprawie Falun Gong. Grupa ta doszła do wniosku, że Falun Gong przynosi korzyści krajowi i ludziom i nikomu nie szkodzi. Badanie to prawdopodobnie przyczyniło się do dalszego wspierania Falun Gong przez Qiao, nawet po rozpoczęciu prześladowań.

W ciągu trzech dekad, odkąd Falun Gong był po raz pierwszy nauczany publicznie, został przyjęty przez ludzi w ponad stu krajach. Niezliczona liczba praktykujących podzieliła się tym, jak zasady Falun Gong Prawdy – Życzliwości – Cierpliwości zainspirowały ich do bycia lepszymi ludźmi, a mimo to propaganda KPCh nadal promuje nienawiść w Chinach i za granicą. Im szybciej prześladowania się zakończą, a poważna niesprawiedliwość zostanie naprawiona, tym więcej ludzi będzie mogło czerpać korzyści z Falun Gong i tym jaśniejsza będzie przyszłość świata.