Od kampanii antyprawicowej do rewolucji kulturalnej: nieograniczona wojna Komunistycznej Partii Chin w ciągu ostatnich kilku dekad

(Minghui.org) W 1999 r. dwóch wysokich rangą wojskowych Komunistycznej Partii Chin (KPCh) opublikowało dokument zatytułowany Unrestricted Warfare (Nieograniczona wojna), w którym zaproponowali pokonanie wrogów środkami wykraczającymi poza bezpośrednią konfrontację militarną. Dokładniej rzecz ujmując, książka porusza kwestie wojny politycznej, instrumentów prawnych (wojny prawnej) i środków ekonomicznych.

Chociaż taka książka nie została opublikowana przed 1999 r., taktyka ta była stosowana przez KPCh od czasu jej (KPCh) powstania podczas licznych kampanii politycznych. Z jej podstawowymi wartościami walki klasowej, brutalności i kłamstw, reżim atakuje grupy, które uważa za wrogów, nie zważając na utrzymanie jakiejkolwiek moralnej linii bazowej.

Od czasów Karla Marksa ateizm był centralnym tematem ideologii komunistycznej. Komunistyczna Partia Chin wykorzystywała ateizm i teorię ewolucji, aby oszukiwać ludzi, powodując, że członkowie Komunistycznej Partii Chin byli oswajani jak zwierzęta, tracąc godność i człowieczeństwo. Przypomnijmy, że angielski biolog Thomas Henry Huxley twierdził, że jest buldogiem Karola Darwina; a Jiang Qing, żona Mao Zedonga, nazywała siebie psem przewodniczącego Mao, gotowym atakować przeciwników w razie potrzeby, wyjaśniając swoją rolę w rewolucji kulturalnej.

To nie jest trywialna sprawa, ponieważ społeczeństwo ludzkie nie jest królestwem zwierząt. W końcu ludzkość może tworzyć cywilizacje, ale zwierzęta nie. Jednak po przybyciu do Chin ideologia komunistyczna szybko się rozrosła, pozostawiając za sobą ślady krwi i tragedii. Okrucieństwem i kłamstwami reżim oszukiwał dobrodusznych ludzi, podczas gdy tych z egoistycznymi motywami mobilizował do atakowania innych. Środki, których to dotyczyło, wahały się od czystej brutalności po stosowanie narzędzi politycznych, prawnych i ekonomicznych – typowych cech nieograniczonej wojny.

Podczas Ruchu Reformy Rolnej w 1950 r. Komunistyczna Partia Chin siłą odebrała właścicielom ziemskim ziemię i aktywa. Nazywając swoich przeciwników „klasą wyzyskującą”, Komunistyczna Partia Chin próbowała usprawiedliwić brutalność, którą rozpętała. Reżim kontynuował mobilizację zwykłych obywateli do atakowania właścicieli ziemskich i ich potomstwa w kolejnych dekadach, wpajając nienawiść w umysły ludzi i pozbawiając ich szacunku do siebie nawzajem.

Podczas kampanii antyprawicowej (1957-1959) Komunistyczna Partia Chin wzięła na cel intelektualistów, którzy rozumieli historię i cenili tradycyjne wartości. Ludzie ci reprezentowali główny nurt społeczeństwa i odegrali kluczową rolę w kontynuowaniu dziedzictwa kilku tysięcy lat cywilizacji Chin. Aby ta kampania odniosła sukces, Komunistyczna Partia Chin najpierw „zaprosiła” intelektualistów do przedstawienia ich szczerych opinii, a następnie wykorzystała ich opinie jako „dowód”, aby je ująć w ramy.

Kampania Antyprawicowa była ciężkim ciosem dla tradycyjnej kultury chińskiej. W wyniku tej kampanii intelektualiści stracili godność, by chronić tradycyjne wartości. Nauczyli się również milczeć lub ściśle podążać za narracją KPCh, ponieważ był to jedyny sposób, by pozostać bezpiecznym.

Rewolucja kulturalna (1966-1976) poszła o krok dalej, systematycznie niszcząc tradycyjną chińską kulturę. Konfucjusz został wzięty na celownik, a ludzie byli podżegani do atakowania się nawzajem. Studenci atakowali nauczycieli, dzieci atakowały swoich rodziców, a Partia również podżegała do walki klasowej między mężami i żonami. W trakcie tej trwającej dekadę kampanii Chińczycy porzucili swoją kulturę, w tym swoje wartości i maniery, i zastąpili ją kulturą Partii Komunistycznej Chin.

Tragedie te trwały nadal, szczególnie w przypadku masakry na placu Tiananmen w 1989 r. i prześladowań Falun Gong od 1999 r. do chwili obecnej. Komunistyczna Partia Chin nadużyła całego aparatu państwowego, aby obrać za cel grupę, która przestrzega zasad Prawdy-Życzliwości-Cierpliwości, a społeczeństwo zostało wprowadzone w błąd przez jej niekończącą się propagandę nienawiści. Na podstawie „lekcji wyciągniętych” z poprzednich kampanii, wiele osób nauczyło się ignorować swoje sumienia i niezależne myślenie i uczestniczyło w tłumieniu bezpośrednio lub pośrednio.

Wielu praktykujących Falun Gong było dyskryminowanych, aresztowanych i zatrzymanych za wiarę w Prawdę-Życzliwość-Cierpliwość. Byli poddawani torturom fizycznym i nadużyciom psychiatrycznym, pracy przymusowej i niekończącym się kursom prania mózgu. Statystyki ze strony internetowej Minghui pokazują, że ponad 5000 praktykujących straciło życie, ale rzeczywista liczba może być znacznie wyższa z powodu cenzury KPCh i jej ukrytych przestępstw przymusowego pozyskiwania organów.

Jak wspomniano powyżej, wszystkie kampanie prowadzone przez KPCh miały cechy nieograniczonej wojny. Było tak szczególnie w przypadku prześladowań Falun Gong. KPCh ustanowiła Biuro 610, agencję pozaprawną, w celu prowadzenia prześladowań na wszystkich szczeblach, we wszystkich zawodach i docierając do każdego zakątka społeczeństwa. KPCh aresztowała, zatrzymała i torturowała praktykujących. Zmusiła również dzieci praktykujących do opuszczenia szkoły, zmusiła mężów i żony do rozwodu i zmusiła pracodawców do rozwiązania stosunku pracy z praktykującymi. Motyw tych przestępstw można podsumować w rozkazie wydanym przeciwko praktykującym Falun Gong przez Jiang Zemina, byłego przywódcę KPCh: „Zniszcz ich reputację, zbankrutuj ich finansowo i wyeliminuj ich fizycznie”.

KPCh nieustannie promuje swój komunistyczny program za granicą, w tym eksportuje prześladowania Falun Gong za granicę, ale coraz więcej ludzi rozpoznaje naturę KPCh. Ponad 440 milionów ludzi wyrzekło się członkostwa w organizacjach KPCh. Odrzucenie KPCh w społeczeństwie międzynarodowym pomoże większej liczbie ludzi podążać za swoim sumieniem i trzymać się z dala od niebezpieczeństwa.

Tekst przetłumaczony z wersji angielskiej na en.Minghui.org z dnia 13.02.2025 r.