(Minghui.org) Położone po przeciwnych stronach Ziemi, różnice między Stanami Zjednoczonymi a komunistycznymi Chinami są jak dzień i noc. Jednym z przykładów jest system polityczny i wymiar sprawiedliwości.
Aby chronić demokrację i prawa obywateli, rząd USA jest podzielony na władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Ten system kontroli i równowagi na poziomie federalnym i stanowym skutecznie zapobiega nadużyciom władzy.
Z drugiej strony, chińska konstytucja wymienia przywództwo Komunistycznej Partii Chin (KPCh) w artykule 1. Co więcej, KPCh może dowolnie interpretować i nadużywać prawa, powołując się na powody polityczne. Miało to miejsce wiele razy podczas licznych kampanii politycznych reżimu, masakry na placu Tiananmen w 1989 roku i prześladowań Falun Gong od 1999 roku. KPCh zasadniczo uważa chiński system sądowniczy za narzędzie do kontrolowania obywateli w razie potrzeby.
Zakorzeniona w ideologii komunistycznej, KPCh nie planuje przyjęcia demokracji lub podziału władzy, tak jak robią to Stany Zjednoczone. Podążając za Manifestem Komunistycznym, KPCh traktuje „wyzwolenie” świata jako swoją misję. To sprawia, że Stany Zjednoczone i ich system sądowniczy są główną przeszkodą dla KPCh.
Niestety, dzięki systematycznemu praniu mózgów, infiltracji oraz presji politycznej, zarówno podczas zimnej wojny, jak i po jej zakończeniu, KPCh poczyniła znaczne postępy w realizacji swojego celu. Poniżej znajduje się kilka przykładów.
Syndrom sztokholmski w latach 50-tych XX wieku
Mao Zedong poinstruował kiedyś Wu Lengxi, ówczesnego przewodniczącego Agencji Informacyjnej KPCh Xinhua, w 1955 roku: „Musisz przejąć kontrolę nad ziemią, aby cały świat mógł usłyszeć nasz głos”. Okazało się, że polityka ta wykraczała daleko poza media informacyjne KPCh.
Ying Ruocheng, chiński aktor sceniczny i ekranowy, a także tłumacz, napisał w swojej autobiografii Voices Carry o tym, jak on i jego żona pracowali jako agenci bezpieczeństwa państwa, aby zaprzyjaźnić się z obcokrajowcami w zamian za informacje. Po tym, jak doniósł, że profesor wizytujący W. Allyn Rickett i jego żona Adele byli szpiegami, burmistrz Pekinu Peng Zhen poprosił go o zebranie dowodów.
Wu zorganizował przyjęcie w swoim domu i zaprosił wielu gości, w tym parę Rickettów. Zachęcając ich do swobodnego komentowania bieżących spraw, Wu potajemnie spisał uwagi pary i przekazał je organom bezpieczeństwa państwa, co doprowadziło do ich aresztowania w lipcu 1951 roku.
W tym czasie KPCh rozpoczęła już kampanię Reformy Myśli. Wykorzystując wyrafinowane umiejętności prania mózgu, urzędnicy KPCh poinstruowali system sądowniczy, aby zapewnił parze pewne wygody, których nie mieli zwykli więźniowie, a także zastraszanie i nakłanianie do współpracy z KPCh. Para odpokutowała z wdzięcznością w sposób podobny do syndromu sztokholmskiego (choć termin ten został ukuty dopiero w latach 70.) i zwróciła się ku komunizmowi.
Po uwolnieniu w 1955 r. i późniejszym powrocie do USA, para opublikowała Prisoners of Liberation w 1957 r., wysoce wychwalając wyższość socjalizmu, zwłaszcza jego systemu sądowniczego. W tym czasie McCarthyism (znany również jako Drugi Czerwony Strach) właśnie się skończył, a książka pomogła w rozpowszechnianiu komunistycznej propagandy, zgodnie z oczekiwaniami Mao.
Dalekosiężny wpływ
W 1995 roku amerykański Departament Energii (DOE) podejrzewał, że Chińczycy ukradli projekt W88, wysoce zaawansowanej głowicy nuklearnej, i wykorzystali ją do pomyślnego przetestowania bomby neutronowej w 1988 roku. DOE wszczęło dochodzenie administracyjne w sprawie bezpieczeństwa amerykańskich laboratoriów nuklearnych, a FBI dołączyło do dochodzenia w 1996 roku.
Zarówno FBI, jak i DOE skupiły się na Wen Ho Lee, tajwańskim naukowcu, który pracował w Los Alamos, ze względu na podejrzane zachowanie, które wykazywał przez lata. Po raz pierwszy pojawił się na radarze FBI podczas śledztwa w sprawie Tiger Trap w 1982 roku. Później okazało się, że Lee wysyłał dokumenty na Tajwan, które były oznaczone jako NOFORN (brak dystrybucji zagranicznej). Nie zgłosił również (zgodnie z wymogami) spotkania z chińskim naukowcem aż do dziesięciu lat po fakcie. Ponadto przeniósł pliki z projektami broni do niesklasyfikowanej sieci, dzięki czemu były one dostępne spoza laboratorium. Na podstawie tych dowodów FBI aresztowało Lee w grudniu 1999 roku.
Po aresztowaniu Lee KPCh zmobilizowała duże siły, aby wpłynąć na amerykańskie sądownictwo. Wykorzystała do tego Chińska Federacja Zamorska, Chińskie Stowarzyszenie Studentów i Uczonych, chińskich Amerykanów w USA, a także opinię publiczną w mediach, która uznała aresztowanie Lee za dyskryminację rasową i prześladowania rasowe. W tym czasie ówczesny prezydent Bill Clinton również aktywnie lobbował w Kongresie i społeczności międzynarodowej na rzecz przystąpienia Chin do Światowej Organizacji Handlu (WTO).
Ostatecznie Lee został oskarżony jedynie o niewłaściwe obchodzenie się z zastrzeżonymi danymi, co było jednym z 59 zarzutów, o które został oskarżony. W ramach ugody przyznał się do winy.
Głęboka infiltracja
W 2013 roku kierownictwo KPCh zaproponowało „wspólnotę wspólnego przeznaczenia dla ludzkości”. Oficjalne tłumaczenie zostało później zmienione na „społeczność ze wspólną przyszłością dla ludzkości|, aby złagodzić jego ton. Zasadniczo oznaczało to ustanowienie nowego porządku świata pod przewodnictwem KPCh.
Przenikanie Stanów Zjednoczonych poprzez tak zwaną legalną wojnę jest krytycznym krokiem i długoterminową strategią. Antonio Graceffo, badacz ekonomii i profesor uniwersytecki, napisał o tej strategii w swojej książce Poza pasem i drogą: Globalna ekspansja gospodarcza Chin. Mówiąc dokładniej, KPCh sprowadziłaby kilku lojalnych zwolenników do USA, zapewniła im pełne stypendia i fundusze na uczęszczanie do szkoły prawniczej, uzyskanie licencji prawniczych i założenie firm prawniczych. KPCh mogłaby następnie wysłać więcej osób do tych firm prawniczych.
Chociaż ci agenci KPCh są dobrze zorientowani w amerykańskich przepisach i polityce, ich umysły zostały zaszczepione ideologią KPCh i chińskim nacjonalizmem. KPCh może wykorzystać ich dla własnych korzyści i wywierać na nich presję, używając ich krewnych w Chinach jako kart przetargowych. W rezultacie są oni zobowiązani do służenia KPCh.
KPCh może również wykorzystać tych agentów do utworzenia transgranicznych działów biznesowych w znanych amerykańskich firmach prawniczych, aby wykonać zadania, które KPCh chce, aby wykonali. Pośrednio lub bezpośrednio świadczyliby usługi prawne, które szkodzą interesom USA i przynoszą korzyści transgranicznej działalności chińskich przedsiębiorstw państwowych, przedsiębiorstw integracji wojskowo–cywilnej lub elit KPCh. Mogliby pomagać chińskim firmom w nabywaniu, wchodzeniu na giełdę i monopolizowaniu rynku w USA, a także w unikaniu amerykańskich sankcji.
Ograniczanie infiltracji KPCh
Prześladując Falun Gong w Chinach od 1999 roku, KPCh eksportuje teraz te prześladowania do Stanów Zjednoczonych, rozpoczynając wojnę prawną w celu zaatakowania Falun Gong i Shen Yun.
Powodem, dla którego KPCh włożyła tyle wysiłku w tłumienie Falun Gong jest to, że praktykujących Falun Gong nie można przekupić ani zastraszyć, aby realizowali cele KPCh. Praktykujący Falun Gong chcą po prostu wznieść się duchowo poprzez przestrzeganie zasad Prawdy, Życzliwości i Cierpliwości. Ale wiara i niezależne myślenie są rzeczami, których KPCh nie może tolerować, ponieważ jej totalitarne rządy zależą od kontrolowania umysłów ludzi. Gdyby każdy myślał swobodnie, ideologiczny uścisk partii zostałby utracony.
Falun Gong nie ma wrogów. Ci, którzy służą jako agenci KPCh w prowadzeniu legalnej wojny przeciwko Shen Yun i praktykującym Falun Gong, zasadniczo pomagają KPCh osiągnąć jej cel, celowo lub nieumyślnie.
Tekst oryginalny ukazał się w wersji anglojęzycznej na stronie en.Minghui.org dnia 7 stycznia 2025 r.
Copyright © 2024 Minghui.org. Wszelkie prawa zastrzeżone.
