Eliminacja arogancji i pozostanie pilnym w kultywowaniu

(Minghui.org) Witam Mistrza i współpraktyków!

Jestem studentem pierwszego roku na wydziale tańca na kampusie Middletown Uniwersytetu Fei Tian. Dzisiaj chciałbym podzielić się z wami moimi doświadczeniami w rozpoznawaniu i przezwyciężaniu niektórych moich podstawowych przywiązań.

Eliminowanie arogancji

Być może jednym z największych przywiązań, jak odkryłem w tym roku, jest moje myślenie, że jestem lepszy od innych. Wcześniej nigdy nie myślałem, że mam ten problem, ponieważ zawsze znajdowałem sposoby, aby wydawać się skromnym i sprawiać wrażenie, że mam samokontrolę. Dopiero po tym, jak wziąłem udział w tegorocznym konkursie tanecznym NTDTV, w końcu zdałem sobie sprawę, że to poważna sprawa, którą muszę wyeliminować. Od dziecka moje zachowanie sprawiało, że „wyróżniałem się”. Ponieważ chciałem być rozpoznawany, zawsze przestrzegałem zasad i starałem się być „grzecznym dzieckiem”. Kiedy byłem w jakikolwiek sposób chwalony, czułem się dumny. Kiedy widziałem, że inni radzą sobie lepiej ode mnie, byłem zazdrosny i zły. To doprowadziło mnie do wyrobienia sobie poglądu, że zawsze muszę być najważniejszą osobą w grupie, z którą się utożsamiam.

Kiedy zacząłem chodzić do kampusu Middletown, aby studiować taniec, moja konkurencyjność i arogancja stały się jeszcze silniejsze. Na początku był to czysty motyw chęci rozwoju, stopniowo przeradzający się w chęć utrzymania prowadzenia. Zamiast ćwiczyć z innymi tancerzami i pomagać im, krytykowałem innych i skupiałem się tylko na sobie. Patrząc wstecz, moją motywacją we wszystkim, co robiłem, było popisywanie się i dawanie ludziom poczucia, że jestem lepszy od wszystkich innych.

Mistrz powiedział:

”Dla kultywującego każda troska doznana wśród zwykłych ludzi jest przeszkodą do pokonania,a każda otrzymana pochwała sprawdzianem.”(”Kultywujący są naturalnie uwzględnieni”,Istota_dalszych_postepow)

Kultywujący powinni skupiać się jedynie na doskonaleniu swojego xinxing, powrocie do swojego prawdziwego ja i dobrym wykonywaniu tego, co powinni. Nie powinienem przywiązywać się do eksponowania siebie i wyolbrzymiania swoich osiągnięć. Niezależnie od tego, czy to, co robię, jest dobre, czy złe, nie powinienem dać się zwieść i zapomnieć, że jestem kultywującym. Za każdym razem, gdy czytam artykuły lub wywiady na temat doświadczeń tancerzy Shen Yun, zawsze poruszają one tematykę pracy zespołowej i bezinteresowności. Aby zapewnić udany pokaz i ocalić czujące istoty, każdy artysta musi pomagać sobie nawzajem, nikt nie jest samolubny. Szczególnie pamiętam artykuł, w którym stwierdzono, że wykonawca – główny tancerz był naprawdę skromny. Dzięki pokorze ludzie będą mieli motywację do dalszego rozwoju, a jednocześnie zrozumieją złoty środek między arogancją a nieśmiałością.

Mistrz powiedział:

”Jedni posiadają większe zdolności w danym aspekcie, inni w innym – z pewnością niepowinieneś na tej podstawie puszczać wodzy fantazji. Twierdzisz że posiadasz takie wielkiezdolności i tak dalej i tak dalej, ale to wszystko otrzymałeś poprzez Fa! W rzeczywistości nicby nie działało gdybyś nie osiągnął tego poziomu zdolności. Twoja mądrość osiągnęła tenpoziom ponieważ jest to wymóg rektyfikacji Fa, więc z całą pewnością nie powinieneś myśleć,że jesteś tak zdolny.” (Nauczanie_Fa_podczas_Festiwalu_Lampionow 2003r.)

Wszystkie osiągnięcia w takich aspektach jak kultywacja, taniec, nauka itp. zostały mi dane przez Mistrza. Chociaż przez lata poświęciłem wiele na doskonalenie, to tak naprawdę to Mistrz dał mi wszystko, co mam dzisiaj. Wszyscy wokół mnie również nieustannie dążą do doskonalenia się i osiągania tych samych celów co ja. O co mogę być arogancki?

Kiedy zacząłem tak myśleć, łatwiej było mi zachować spokój ducha na zajęciach tanecznych i móc skupić się na innych zajęciach. Pomogło mi to również utrzymać koncentrację podczas studiowania Fa, wykonywania ćwiczeń i wysyłania prawych myśli, ponieważ nie myślałem już ciągle o swoich własnych osiągnięciach. Mogłem mniej przejmować się tym, co myślą o mnie inni, a co więcej, mogłem po prostu pomóc innym. Zdałem sobie również sprawę, że mojej choreografii brakowało w wielu aspektach. Mój poprzedni stan arogancji mnie oszukał i sprawił, że ujrzałem w lustrze swoje idealne ja.

Po tym doświadczeniu za każdym razem, gdy widzę siebie tańczącego (w lustrze), zdaję sobie sprawę, że wciąż mam dużo do poprawy. Wciąż walczę z tym problemem, ale teraz wiem, że cokolwiek zrobię, nie mogą stać za tym żadne nieczyste motywy. Kiedy zajdzie taka potrzeba, mogę cofnąć się o krok; i wyłącznie w celu poprawy. Najlepsze rezultaty mogę osiągnąć tylko wtedy, gdy mój umysł jest w tym stanie.

Pozostawanie pilnym po rozpoczęciu studiów

W 2023 roku ukończyłem Północną Akademię Sztuk Pięknych, przyzwyczaiłem się do tutejszego stylu życia i środowiska, żyjąc z tymi samymi nawykami i harmonogramem każdego dnia od 5 lat. Zwykle obejmowało ustalony czas każdego dnia, taki jak praktykowanie ćwiczeń, studiowanie Fa i dzielenie się z innymi. Podczas mojego pobytu w Północnej Akademii Sztuk czułem, że stałem się coraz bardziej pracowity i coraz poważniej traktowałem swoją kultywację.

Jednak kiedy zacząłem studia, wszystko nagle zaczęło się pogarszać. Wstawanie każdego ranka na ćwiczenia stawało się coraz trudniejsze, bo czułem, że potrzebuję snu. Często powtarzałem sobie: „Ćwiczenia zrobię później tego samego dnia”, a w rzeczywistości czekałem do wieczora lub nawet pomijałem ten dzień. Co więcej, byłem bardzo zajęty kursami, więc trudno było znaleźć czas na studiowanie Fa. Nawet gdybym miał czas, nadal trudno było się skoncentrować i skupić na studiowaniu Fa. Ogólnie rzecz biorąc, czułem, że robię się coraz bardziej leniwy i kultywację zacząłem uważać za formalność.

Zadałem sobie pytanie: Dlaczego mój stan kultywacji nagle tak się zmienił? Dlaczego mam wrażenie, że nie jestem tak pracowity jak w szkole średniej? W tym momencie rozpoznałem swój problem. Przez długi czas kierowałem Klubem Dafa w szkole średniej. Miałem nie tylko obowiązek uczestniczyć w grupowym studiowaniu Fa i ćwiczeniach, ale także miałem obowiązek ciągłego doskonalenia się. Wielu moich przyjaciół i kolegów z klasy na lekcjach plastyki również traktowało swoją kultywację poważnie. Za motywację do pilności przyjąłem zamiar studiowania na uniwersytecie Fei Tian. Ogólnie rzecz biorąc, środowisko, w którym się znajdowałem, było środowiskiem pilnej kultywacji i doskonalenia, a zawsze istniała wyraźna różnica w zachowaniu tych, którzy byli pilni, i tych, którzy nie byli. Ten czas był jedynie czynnikiem zewnętrznym motywującym mnie do pilnej kultywacji. Jednak życie studenckie polega na uczeniu się podejmowania własnych decyzji i kontrolowania siebie. Teraz, gdy nie miałem tych czynników, które mnie popychały, więc odpuściłem. Można powiedzieć, że nigdy tak naprawdę nie skupiałem się na kultywacji.

Nawet gdy zdałem sobie sprawę z tego problemu, nadal korzystałem z wymówek, takich jak napięty harmonogram, treningi taneczne, wolontariat itp., aby usprawiedliwić swój brak poprawy. Ponieważ bałem się, że inni mnie osądzą, ukrywałem ten problem.

Już w pierwszym semestrze mój współlokator często mówił mi, że nie zrobiłem wystarczająco dużo ćwiczeń i zachęcał mnie, żebym wstał wcześnie rano i przećwiczył ćwiczenia przynajmniej przez godzinę. Na początku byłem bardzo zdezorientowany, bo mój współlokator prawie nie znał mojego grafiku, a w dodatku uważałem, że nie ma prawa mi mówić, co mam robić. Szybko jednak zmieniłem swoje nastawienie, zdając sobie sprawę, że była to wskazówka od Mistrza, pozwalająca mi pozbyć się leniwego umysłu. W istocie nie tylko przypomina mi to o praktyce, ale także przypomina mi o prawdziwej kultywacji w każdym aspekcie mojej kultywacji.

Próbowałem powrócić do mojego poprzedniego stanu pilności, wymagając od siebie przynajmniej studiowania Fa, praktykowania ćwiczeń i codziennego wysyłania prawych myśli. Ale nadal stwierdziłem, że mój stan był czasami dobry, a czasami zły. Podczas ferii zimowych zajrzałem w głąb siebie, próbując znaleźć źródło problemu. Pewnego dnia przeczytałem zdanie w książce „Zhuan Falun”, które wywarło na mnie głębokie wrażenie.

Mistrz powiedział:

”Jaki byłby pożytek z tego, że bijesz czołem pokłony Mistrzowi i przechodzisz inicjację, skoropo wyjściu za drzwi wracasz do swojego starego sposobu postępowania, pośród świeckich ludzinadal robisz to, co uważasz za konieczne i walczysz o zaszczyty i bogactwo?”( Wykład III,Zhuan_Falun)

Zdałem sobie sprawę, że moje zachowanie było bardzo podobne do tego, co powiedział Mistrz. Przychodziłem studiować Fa i czytać ze wszystkimi, a kiedy wychodziłem, nie pamiętając, co właśnie przeczytałem. Działo się tak dlatego, że uważałem studiowanie Fa za formalność, jedynie czytanie Fa, a nie dokładne uczenie się Fa. Rozumowałem tak, ponieważ moje zrozumienie Fa nie było głębokie, stare siły wykorzystały to jako wymówkę, aby uczynić mnie leniwym i zawsze myślącym o niepotrzebnych rzeczach.

Czytanie Fa to jedno, ale faktyczne zrozumienie, otrzymywanie i stosowanie wszystkiego, co czytam w życiu, to inna sprawa. Istnieje również różnica pomiędzy wykonywaniem ćwiczeń przy muzyce a wykonywaniem ćwiczeń z koncentracją i uważnością.

Po ferii i powrocie do szkoły powiedziałem sobie: „Wszystkie treści, które czytam podczas studiowania Fa, bez względu na temat, są Fa Mistrza i na pewno będą dla mnie przydatne. Od teraz muszę dokładnie rozumieć to, co czytam i każde zdanie musi być jasne i przejrzyste dla mnie”. W następnych miesiącach to nowe podejście okazało się bardzo skuteczne.

Na przykład jest wiele rozdziałów w „Zhuan Falun”, których wcześniej nie rozumiałem, zwłaszcza Wykład piąty i Wykład ósmy, ponieważ nie wiedziałem, co to ma wspólnego z indywidualnymi praktykującymi, więc często miałem pustkę w głowie podczas czytania tych rozdziałów. Jednakże podczas ferii wiosennych udało mi się codziennie przeczytać z grupą dwa wykłady z „Zhuan Falun”. Pomyślałem, że to świetna okazja, aby rozwiązać ten problem i tak było. Kiedy czytałem te rozdziały, nie czułem się już zdezorientowany i mogłem zrozumieć, jaki to wszystko ma związek z moją kultywacją. Poprzez faktyczne studiowanie Fa jeszcze bardziej zaufałem Mistrzowi i Fa, ponieważ lepiej zrozumiałem moją misję i co to znaczy być uczniem Dafa w okresie rektyfikacji Fa. Jestem wdzięczny Mistrzowi za umożliwienie mi większej pilności.

Wniosek

Studia to w moim rozumieniu okres przejściowy od dojrzewania do dorosłości, okres odkrywania prawdziwego siebie i odnawiania dawnego siebie. Tylko w tym roku czuję, że te doświadczenia pomogły mi stać się bardziej pracowitym niż wcześniej, co stanowi naprawdę duży krok naprzód na mojej ścieżce kultywacji. Teraz, kiedy jestem na studiach, mocno wierzę, że nadszedł czas, abym jeszcze bardziej wzmocnił swoją wiarę w Dafa. Jestem bardzo wdzięczny Mistrzowi za umożliwienie mi studiowania na kampusie Uniwersytetu Fei Tian w Middletown, gdzie na mojej ścieżce kultywacji (wierzę) zawsze otrzymam wsparcie od innych praktykujących.

Moje zrozumienie jest ograniczone. Uprzejmie proszę o poprawienie wszystkiego, co nie jest zgodne z Fa.

Dziękuję Mistrzu i innym praktykom!

(Przemówienie na Konferencji wymiany doświadczeń Falun Dafa 2024 na kampusie Uniwersytetu Fei Tian w Middletown)

Tekst oryginalny ukazał się w wersji wietnamskojęzycznej na stronie vn.Minghui.org dnia 25.04.2024 r.