Emerytowana nauczycielka szkoły średniej straciła zdolność do pracy z powodu tortur w więzieniu i zawieszono jej emeryturę

Home > Prześladowania > Tortury > Tortury na kobietach

Gru 21, 2024 | Wang Jiemei

(Minghui.org) Uwaga redaktora: 64-letnia emerytowana nauczycielka szkoły średniej w mieście Fushun w prowincji Liaoning została skazana na 3,5 roku więzienia w 2021 r. za opowiadanie ludziom o prześladowaniach jej wiary, Falun Gong. W areszcie przeszła ciężkie tortury i straciła zdolność do pracy. Co gorsza, lokalne biuro ubezpieczeń społecznych zawiesiło jej emeryturę po wyjściu z więzienia w sierpniu 2024 r., co spowodowało duże trudności finansowe dla niej i jej męża. Opowiada o swoich prześladowaniach poniżej.

Pani Wang Jiemei

Nazywam się Wang Jiemei. W tym roku mam 64 lata. Zanim przeszłam na emeryturę, pracowałam jako nauczycielka w szkole średniej nr 8 w dystrykcie Wanghua. Urodziłam się w ostatnim roku Wielkiego Głodu. Moja mama nie miała dla mnie mleka z piersi. Mogłam jeść tylko resztki mąki kukurydzianej zeskrobane z patelni. W wyniku poważnego niedożywienia miałam dużą głowę i słabą szyję. Moja leniwa choroba oczu utrudniała mi również wyraźne widzenie i uniemożliwiała mi czytanie przez dłużej niż dwie godziny, w przeciwnym razie głowa bolała mnie dotkliwie.

Chociaż przeżyłam, miałam niedobór wapnia i nogi były zgięte; często bolały mnie głowy; miałam poważne zapalenie stawów i nie mogłam chodzić zbyt daleko. Po ślubie i urodzeniu dziecka nie mogłam chodzić przez miesiąc. Ponieważ byłam tak słaba, wyglądałam jak starsza kobieta, mając zaledwie 37 lat.

Co gorsza, zatrułam się tlenkiem węgla i nie mogłam zasnąć w nocy. Stopniowo rozwinęła się u mnie poważna anemia, zapalenie pęcherzyka żółciowego i zaparcia. Mój okres trwał zwykle prawie 20 dni z bardzo obfitym krwawieniem. Moja blada twarz była przerażająca.

Pewnej nocy, gdy udzielałam korepetycji uczniom, nagle poczułam się bardzo zimno. Po tym, jak poszłam do szpitala, stwierdzono u mnie mięśniaki macicy i przeszłam operację. Chociaż później mój okres wrócił do normy, nadal zmagałam się z innymi dolegliwościami. Próbowałam wszelkiego rodzaju leków i terapii, aby poprawić swoje zdrowie, ale nic nie działało.

W 1998 roku usłyszałam o korzyściach zdrowotnych Falun Gong i zaczęłam go praktykować. Pierwszej nocy, po przeczytaniu zaledwie siedmiu stron Zhuan Falun, głównego tekstu Falun Gong, po raz pierwszy od dziesięcioleci miałam tak głęboki sen. Byłam tak szczęśliwa!

Stopniowo większość moich dolegliwości zniknęła jedna po drugiej. Bez fizycznego cierpienia, mój zły humor również się poprawił. Widząc moje zmiany, moje dziecko powiedziało do mnie: „Mamo, jesteś teraz taka słodka! Bardzo się ciebie bałam w przeszłości!”

Mając lepsze zdrowie, pracowałam bardzo ciężko i oferowałam bezpłatne korepetycje moim uczniom w porze lunchu lub w niedziele. Wyniki moich uczniów w nauce stale się poprawiały.

Niektórzy rodzice moich uczniów rozwiedli się lub mieli problemy finansowe. Ja również starałam się jak najlepiej pomóc tym dzieciom, co było dla nich bardzo budujące.

Skazana i torturowana w więzieniu

Podczas pandemii w 2021 roku pojechałam na targi społeczności Gaokan, aby rozdawać materiały informacyjne o Falun Gong. Miałam nadzieję, że ludzie dowiedzą się o uzdrawiającej mocy Falun Gong i skorzystają z niej tak jak ja. Ale poszła za mną osoba o imieniu Jin Baozhen, która zgłosiła mnie na posterunek policji Gaokan. Zostałam aresztowana, a później skazana na 3,5 roku więzienia i grzywnę w wysokości 10 000 juanów przez Sąd Strefy Rozwoju Ekonomicznego i Technologicznego Miasta Shenyang. Pierwsze dwa lata kary spędziłam w Pierwszym Ośrodku Detencyjnym Miasta Shenyang, a pozostały czas w Czwartym Oddziale w Drugim Więzieniu Kobiet w Prowincji Liaoning.

Strażnicy więzienni stosowali wszelkie możliwe metody, aby zmusić nas (praktykujących Falun Gong) do wyrzeczenia się naszej wiary. Jeśli nie stosowaliśmy się do tego, byliśmy zmuszani do stania lub siedzenia na małych stołkach bez ruchu przez długie godziny każdego dnia i nie wolno nam było korzystać z toalety, myć się ani pić wody. Strażnicy odtwarzali również nagrania oczerniające Falun Gong lub sami obrażali go słownie przez głośnik.

6 września 2023 roku naczelnik więzienia Liang oskarżył mnie o to, że spędzam zbyt dużo czasu na myciu się i uderzył mnie w głowę.

Więźniarki kazały mi również towarzyszyć im w nocy do toalety. Musiałam wstawać 4-7 razy każdej nocy. Byłam pozbawiona snu i często czułam zawroty głowy.

Zimą nie mogłam zasnąć w nocy, ponieważ moje nogi były wrażliwe na niskie temperatury. Poprosiłam o trochę gorącej wody, aby się ogrzać, ale więźniarki mi tego nie dały. Zimno spowodowało również nawrót zapalenia cewki moczowej. Pomimo mojej potrzeby skorzystania z toalety, więźniarki czasami mi na to nie pozwalały. Kiedy pewnego ranka skorzystałam z toalety, zobaczyłam krew w moczu.

Kiedy 7 kwietnia 2024 roku korzystałam z toalety, więźniarka Liang nagle odciągnęła mnie na bok. Zapytałam ją, co się stało. Powiedziała, że nie wolno mi mieć kontaktu z innymi praktykującymi Falun Gong. Okazało się, że praktykująca z innego zespołu również korzystała z toalety, chociaż jej nie znałam.

Również od kwietnia 2024 r., ponieważ nie rozmawiałam z więźniarką, jak wymagano, karano mnie zmuszając do sprzątania celi każdego ranka między 4:30 a 5:00 rano, przez ponad cztery miesiące.

Więźniarka Liang zawsze znajdowała sposoby, aby mnie znęcać, w tym nie dawała mi wystarczającej ilości jedzenia, odmawiała mi owoców lub warzyw lub dawała mi zgniłe i/lub małe owoce. Często znęcała się nade mną werbalnie w obecności innych. Kiedy w połowie kwietnia 2024 r. było jeszcze bardzo zimno, zmusiła mnie do wyrzucenia moich bawełnianych spodni i kurtek, pod pretekstem, że wkrótce wyjdę na wolność. Kiedy brałam prysznic w maju 2024 r., nagle oblała mnie zimną wodą, wiedząc, że jestem nietolerancyjny na zimno.

Nawet miesiąc przed moim zwolnieniem Liang powiedziała mi: „Nawet jeśli wyjeżdżasz, nie pozwolę ci mieć dobrego życia, jeśli nie będziesz się dobrze zachowywać”.

Po tym, jak zostałam zwolniona w sierpniu 2024 r., moja emerytura została zawieszona. Ponieważ mój mąż został zwolniony w 2002 r. i nie dostał potem stałej pracy, nasza sytuacja finansowa była bardzo słaba. Czasami chodziliśmy na targowisko, aby zebrać warzywa pozostawione na ziemi lub kupić żywność, która była w sprzedaży. Walczymy, aby związać koniec z końcem i jest trudno iść dalej.