Moje spostrzeżenia podczas testu życia i śmierci

(Minghui.org) Wybory w listopadzie 2024 r. były ważnym wydarzeniem w polityce USA, więc nasze media chciały je relacjonować. Zostałem zaproszony do wzięcia udziału w programie i poprowadzenia własnej części podczas transmisji wieczoru wyborczego. Zgodziłem się i po próbach oraz długim planowaniu przez zespół produkcyjny w końcu nadszedł dzień wyborów.

Moje doświadczenie miało miejsce tego dnia, zaczynając się od około godziny 16:00, gdy zacząłem przygotowywać się do pójścia do biura na transmisję na żywo.

Rozpoczyna się test

Kiedy ubierałem się na wydarzenie, poczułem, że mój świat nagle się zmienia. Miałem wrażenie, że odgrywam rolę w filmie. Wybór stroju i decydowanie, co założyć, wydawało się wzniosłe, tak jak żywa, dramatyczna scena w filmie, w której bohater wybiera swój ostatni strój przed śmiercią.

To uczucie było intensywne. Wsiadłem do pociągu i zacząłem czytać Hong Yin.

Jednak nagle i znikąd przeżyłem najdziwniejsze (i być może) najbardziej intensywne doświadczenie w moim życiu. Moje serce było jak plastikowa torba na zakupy, która jest tak mocno ściśnięta, że powietrze w środku zostaje uwięzione w wybrzuszeniu, a następnie jest ściskane dalej, aż torba pęka.

Miałem wrażenie, że to dzieje się z jedną z moich zastawek serca. Została ściśnięta, a potem nagle pękła. Natychmiast pomyślałem: „O rany, to niedobrze”. W ciągu następnej minuty moje ciało było coraz bardziej zimne i wilgotne. Pomyślałem: „O rany, czy to uczucie wewnętrznej utraty krwi?”

Potem poczułem krew w ustach i pomyślałem: „To nie jest dobre. Jest naprawdę niedobrze”.

W tym momencie spojrzałem w górę na resztę wagonu i zdałem sobie sprawę, że istniał plan, abym tu umarł. Czułem się tak, jakby istniał układ, w którym upadłem w wagonie - i albo trafiłem do szpitala, albo umarłem.

Próbowałem skupić wzrok, skoncentrować się i kontynuować czytanie Hong Yin, ale nie mogłem. Wszystkie te myśli przychodziły mi do głowy, jak na przykład: „Och, dostajesz zawału serca”.

Ale wtedy, na szczęście, pojawiła się aranżacja Mistrza.

Dzień wcześniej przeczytałem „Psychoza qigong” w Wykładzie Szóstym Zhuan Falun, i to zdanie zwróciło moją uwagę:

„Następnie zawiązano mu oczy i zadraśnięto skórę na nadgarstku (ale krew wcale nie zaczęła lecieć). Odkręcono kran z wodą, żeby słyszał odgłos kapania wody. Myślał, że to jego krew kapie, i po krótkim czasie zmarł. Chociaż w rzeczywistości wcale nie upuszczono mu krwi, gdyż to kapała woda z kranu, mimo to jego psychika spowodowała jego śmierć.” (Wykład szósty, Zhuan Falun)

Ponieważ przeczytałem to zdanie dzień wcześniej, było ono mocno obecne w moim umyśle. Zacząłem powtarzać cały czas ten fragment. Gdy powtarzałem to Fa w kółko, w mojej głowie pojawiały się myśli, takie jak: Wiesz, że czujesz wypływającą krew. Możesz poczuć smak krwi. Nie oszukuj się. Wiesz co to jest. Musisz tylko pochylić się do przodu i poprosić tych ludzi w pociągu, by ci pomogli.

Ale po prostu powtarzałem Fa, a gdy to robiłem, zdałem sobie sprawę, że ten fragment Fa działał jak nadprzyrodzona zdolność. Obraz, który widziałem w mojej głowie był taki, że w innym wymiarze, istota Starych Sił przeciągała palcem wskazującym po moim sercu. Czułem dokładnie punkt, w którym jej palec stykał się z moim sercem. Chciała użyć swojego palca, aby przebić moje serce w tamtym wymiarze, do tego ludzkiego wymiaru. Gdyby jej się to udało, prawdopodobnie dostałbym udaru.

Wszystko, czego potrzebowała, to abym zaakceptował myśl, że to prawda, a ona byłaby w stanie to zrobić. Gdybym zaakceptował myśl, którą próbowała mi zaszczepić do głowy, jako prawdę, jej palec faktycznie wszedłby do tego wymiaru i spowodowałby u mnie udar.

Ale ponieważ posiadałem ten fragment Fa w swoim umyśle, zobaczyłem, że ta część Fa dosłownie blokowała to, aby to się nie wydarzyło. Miejsce, w którym palec istoty Starych Sił przebijał moje serce, Fa było tam fizycznie, blokując go za każdym razem, jak tarcza pola siłowego.

Gdy to się działo, miałem inne ludzkie myśli. Stare Siły wciąż przemycały ludzkie myśli, takie jak: „Jeśli umrę, moje dziecko dorośnie bez ojca”.

Na tę myśl natychmiast odpowiadałem: „Nie myśl o tym. Mój syn ma swój własny układ swojego życia. Nie po to tu jestem. Moje życie jest poświęcone ratowaniu ludzi”.

Ta walka trwała przez długi czas. Przez jakiś czas byłem silny, odpierałem ataki i myślałem, że je przezwyciężyłem, ale potem przychodziła „myśl drugorzędna”. Tą „dodatkową myślą” było zaakceptowanie układu w dziwny, inny sposób: „Och, niesamowite. Test zdany, ale moje serce jest uszkodzone”.

Te „drugorzędne myśli” były trudne do przezwyciężenia, ponieważ sprawiały wrażenie prawdziwych. Ale w rzeczywistości były fałszywe. Musiałem je odrzucić i przypomnieć sobie, że: „Nie, nawet to nie jest prawdą. Nic się nie dzieje. To tylko całkowicie fałszywa aranżacja. Nie ma dosłownie żadnego uszkodzenia”.

Kiedy pociąg dojechał do następnej stacji, pomyślałem, że jestem bardzo spragniony. Czułem, że umieram z pragnienia, ale nie miałem przy sobie wody.

Pomyślałem o wysiadaniu z pociągu, żeby kupić trochę wody. Ale potem zdałem sobie sprawę, że to również był niedobra aranżacja, ponieważ jeśli wysiądę z pociągu, spóźnię się na wydarzenie.

Kontynuowałem siedzenie tam. Drzwi się zamknęły, a pociąg ruszył do następnej stacji. To ponownie zajmowało wieczność, a nieustanna walka między mną a Starymi Siłami trwała.

W tym momencie zdałem sobie sprawę, że oprócz tego, że ta aranżacja była skierowana tylko do mnie, to również była skierowana do produkcji w noc wyborczą. Zdałem sobie sprawę, że jeśli zemdleję w pociągu, program ucierpi i będą musieli przełożyć wiele rzeczy. Gdybym trafił do szpitala, stworzyłoby to wiele dodatkowych obciążeń dla wszystkich.

Kiedy uświadomiłem sobie tę część układu, wzmocniłem swoją siłę woli. Dałem jasno do zrozumienia, że nie chcę przeszkadzać ludziom, którzy tak ciężko pracowali nad programem. Nie chciałem w żaden sposób zakłócać produkcji.

W końcu pociąg dotarł do ostatniej stacji, wysiadłem, poszedłem do biura, przebrałem się i nagrałem swoje fragmenty, jakby nic się nie stało.

Moje spostrzeżenia

1. Test był, moim zdaniem, ostatecznie testem mojej wiary w Fa. Dopóki mocno trzymałem się Fa, nic nie mogło mnie zranić. Jednak musiałem posiadać Fa w swoim umyśle. Jeśli Fa nie jest łatwo dostępne w moim umyśle, bardzo trudno jest dostrzec, że fałszywe myśli umieszczane w mojej głowie są fałszywe. Bez Fa jako standardu nic innego nie pomoże odróżnić prawdziwych od fałszywych.

2. Moje początkowe myśli były ludzkie. To wynik niedbałego studiowania Fa. Gdyby moje początkowe myśli były silnym odrzuceniem aranżacji, nie byłoby potrzeby przeprowadzania takiego testu.

3. Po zastanowieniu się nad tym doświadczeniem, miałem głębsze zrozumienie nadprzyrodzonych zdolności, o których Mistrz wspomniał w Wykładzie Siódmym:

„Mogę wam powiedzieć, że istnieje ponad tysiąc rodzajów zdolności do samego uzdrawiania. Ile istnieje chorób, dokładnie tyle zdolności istnieje mogących wyleczyć te choroby.” (Wykład siódmy, Zhuan Falun)

Na moim poziomie mogłem zobaczyć, że „atak serca” manifestuje się w innym wymiarze jako istota, która próbuje ingerować w nasze ciała, z tego innego wymiaru do tego ludzkiego wymiaru. Nadprzyrodzona zdolność, która jest przeciwko temu zaprojektowana, jest jak tarcza pola siłowego, która blokuje palec przed przebiciem się. Naprawdę to poczułem. Przyszło to w formie tego przejścia Fa i objawiło się jako tarcza przeciwko tej „chorobie”.

Rozmyślając nad tym dalej, uważam, że po tym, jak praktykujący osiągnie sferę Arhata, nie będzie już cierpiał z powodu karmy chorobowej. (To jest moje ograniczone zrozumienie dotyczące tego fragmentu Fa.)

4. Powodem, dla którego chciałem podzielić się tym doświadczeniem ze wszystkimi, jest to, że gdy przebywałem w tym pociągu przechodząc przez tę próbę, przypomniałem sobie wypowiedzi kilku innych praktykujących na temat przechodzenia przez coś podobnego. I chociaż nie do końca pamiętałem szczegółów ich sytuacji, dało mi to trochę otuchy usłyszenie o ich doświadczeniach. Mam nadzieję, że podzielenie się moimi przeżyciami pomoże komuś w przyszłości.

Dziękuję wszystkim!

Tekst oryginalny ukazał się w wersji anglojęzycznej na stronie en.Minghui.org dnia 17 grudnia 2024