Sportowiec bijący rekordy świata trafił do więzienia za wiarę w Falun Gong

Home > Prześladowania > Świadectwa prześladowań

Paź. 26, 2024 | Korespondent Minghui w prowincji Hubei w Chinach

(Minghui.org) Sportowiec bijący rekordy świata w mieście Wuhan w prowincji Hubei jest obecnie przetrzymywany w więzieniu Fanjiatai za wiarę w Falun Gong, praktykę umysłowo-fizyczną prześladowaną przez Komunistyczną Partię Chin od lipca 1999 r. Według informatorów pan Zhang Qingyuan był poddawany różnym formom nadużyć.

Pan Zhang, pochodzący z dzielnicy Jianghan w mieście Wuhan, został aresztowany w swoim wynajętym mieszkaniu w dzielnicy Xinzhou w tym samym mieście 29 marca 2023 r. Został zabrany na posterunek policji Xinhualu w dzielnicy Jianghan. Nie jest jasne, kiedy trafił do więzienia.

Rodzina pana Zhanga nigdy nie otrzymała żadnych informacji o statusie jego sprawy, ale podejrzewają, że prawdopodobnie odsiaduje wyrok czterech lat więzienia, który otrzymał w 2006 r. Po niesłusznym skazaniu w tamtym czasie, przez następne 17 lat mieszkał poza domem, aby uniknąć więzienia. W 2008 r. władze naciskały na jego pracodawcę, aby go zwolnił, a także wstrzymały jego stypendium dla pracowników modelowych i zasiłki inwalidzkie (w sumie 10 000 juanów rocznie).

Pan Zhang, mający około 56 lat, miał amputowane lewe przedramię po wypadku, gdy był małym chłopcem. Jego niepełnosprawność nie przeszkodziła mu jednak w byciu sportowcem i wygrał wiele zawodów krajowych.

W 1994 r. pobił rekord świata w trójskoku i zdobył mistrzostwo w IV Igrzyskach Dalekiego Wschodu i Południowego Pacyfiku dla Niepełnosprawnych. W 1995 r. został członkiem drużyny narodowej, która miała wziąć udział w Olimpiadach Specjalnych w Atlancie w USA w 1996 r., ale ostatecznie z nieoczekiwanych przyczyn nie dotarł na miejsce.

Po rozpoczęciu prześladowań Falun Gong w 1999 r. pan Zhang był wielokrotnie aresztowany za podtrzymywanie swojej wiary. Poniżej znajduje się fragment jego osobistej relacji o cierpieniach, których doświadczył na przestrzeni lat.

„5 listopada 2001 roku zostałem aresztowany przez funkcjonariuszy z Biura Bezpieczeństwa Wewnętrznego Departamentu Policji Miasta Wuhan za wysyłanie listów o Falun Gong do ludzi. Trzymali mnie w areszcie nr 2 w mieście Wuhan, a następnie przenieśli do ośrodka prania mózgu Erdaopeng w dzielnicy Jianghan 3 grudnia. Pozbawiono mnie snu i zmuszono do stania twarzą do ściany przez cały dzień. Odmówiłem wyrzeczenia się wiary, jak mi nakazano i sześć miesięcy później przenieśli mnie do aresztu Huangjiadawan w dzielnicy Jianghan. Rozpocząłem strajk głodowy w ramach protestu i zostałem zwolniony osiemnastego dnia strajku głodowego.

Pojechałem do Pekinu, aby zaapelować o Falun Gong w styczniu 2003 r. i zostałem aresztowany. Przesłuchiwano mnie i torturowano podczas pobytu w komisariacie policji Dongfeng w dzielnicy Fangshan w Pekinie. Odmówiłem podania swojego nazwiska i adresu. Przytrzymali mnie na ławce tygrysa i bili do północy. Po sesjach tortur kazali wszystkim mnie obserwować, abym nie zamknął oczu.

Następnego ranka zostałem wysłany do Aresztu Śledczego nr 2 Komendy Policji Dystryktu Fangshan. Podczas wymaganego badania fizycznego nawet strażnicy aresztu potępili policję za tak dotkliwe pobicie mnie. Rozpocząłem strajk głodowy w areszcie i wielokrotnie byłem karmiony siłą. Rurka do karmienia była często poplamiona moją krwią. Areszt powiadomił posterunek policji Dongfeng 37 dni później, aby mnie odebrał, a ten ostatni wysadził mnie na dworcu autobusowym zamiast zabrać mnie do domu, pomimo mojego słabego stanu fizycznego.

Zostałem ponownie aresztowany 19 lipca 2005 r. przez funkcjonariuszy z Biura Bezpieczeństwa Wewnętrznego Departamentu Policji Miasta Wuhan. Skonfiskowali moje wartościowe rzeczy warte prawie 10 000 juanów, w tym komputer i drukarkę, i zabrali mnie do Aresztu Śledczego Nr 2 w Mieście Wuhan. Rozpocząłem strajk głodowy i karmiono mnie siłą. Rurka do karmienia miała mniej więcej wielkość palca, a gdy ją wyciągnięto z mojego nozdrza, była pokryta krwią.

Ponieważ odmawiałem poddania się po kilku sesjach karmienia na siłę, strażnicy przywiązali mnie do drewnianego łóżka w pozycji orła rozłożonego na cztery nogi, a moje cztery kończyny przymocowali czterema kajdankami na czterech rogach. Przez cały czas pozostawiali rurkę do karmienia w moim żołądku. Podczas każdej sesji karmienia na siłę wlewali płyn przez rurkę. To okrucieństwo trwało aż do mojego uwolnienia 9 sierpnia 2005 r.

Zostałem aresztowany na punkcie kontrolnym 5 kwietnia 2006 r., gdy jechałem autobusem do mojego rodzinnego miasta na wsi podczas święta Qingming (znanego również jako Dzień Czyszczenia Grobów, aby oddać hołd przodkom). Policja ponownie zabrała mnie do Aresztu Śledczego nr 2 w Wuhan. Już następnego dnia zostałem osądzony. Rozpocząłem strajk głodowy i zostałem zwolniony za kaucją trzy tygodnie później. 1 czerwca 2006 r. przewodniczący sędzia i policja przyszli do mojego domu i ogłosili, że zostałem skazany na cztery lata więzienia. Powiedzieli, że mam dziesięć dni na złożenie apelacji, jeśli chcę.

Aby uniknąć więzienia, opuściłem dom i przez następne 17 lat przeprowadzałem się z miejsca na miejsce.”