(Minghui.org) 14 listopada 2022 roku swój doroczny raport opublikowała Komisja Kongresowo-Wykonawcza ds. Chin (ang. Congressional-Executive Commission on Chin, CECC). W raporcie stwierdzono, że Komunistyczna Partia Chin (KPCh) kontynuuje prześladowania buddyzmu tybetańskiego, muzułmanów, praktykujących Falun Gong i innych grup mniejszościowych.

„Zwolennicy Falun Gong są ofiarami okrutnych prześladowań. W ich wyniku wielu praktykujących zmarło lub zostało zabitych w aresztach, dostało wieloletnie wyroki więzienia i było nękanych. Recenzowane badanie potwierdziło prawdziwość wstrząsających, wcześniej nie do końca potwierdzonych, relacji o więźniach Falun Gong uśmierconych w wyniku grabieży ich narządów” – stwierdzono w streszczeniu.

Prześladowania napędzane przepisami i polityką

W 376-stronicowym raporcie termin „Falun Gong” pojawił się 65 razy. W raporcie w części ‘Wolność Religii’ napisano, że chińska policja i władze sądownicze, używając art. 300 prawa karnego, który jest wymierzony w „przesądne sekty” i „tajemne stowarzyszenia” nadal tłumią Falun Gong i inne grupy religijne. Natomiast Falun Gong jest jedynie systemem medytacji, który poprawia umysł i ciało i jest dostępny dla ogółu społeczeństwa.

„Autorzy badania z 2022 roku opublikowanego w American Journal of Transplantation doszli do wniosku, że jest bardzo prawdopodobne, że już w 2015 roku chińscy transplantolodzy brali udział w egzekucjach więźniów ‘przez pobranie ich narządów’” – napisano w raporcie. „Ponadto zgodzili się z wcześniejszymi ‘nie do końca sprawdzonymi, a jedynie spisanymi’ relacjami dostarczonymi przez organizacje powiązane z Falun Gong, które zarzucają [KPCh] grabież organów od więźniów sumienia”.

Zostało to dokładniej wyjaśnione w podrozdziale poświęconym Falun Gong. W raporcie stwierdza się, że chińskie władze kontynuują ściganie praktykujących Falun Gong na podstawie art. 300 prawa karnego ChRL, który penalizuje „organizowanie i wykorzystywanie kultu w celu podważenia rządów prawa”. „Stowarzyszona z Falun Gong strona internetowa Minghui doniosła o śmierci dziesiątek praktykujących Falun Gong z powodu leczenia w areszcie i setkach przypadków osób praktykujących Falun Gong skazanych przez władze na więzienie, najwyraźniej tylko za ich powiązania z Falun Gong” – napisano w raporcie.

Niektóre cytowane przypadki

Raport przytoczył z różnych źródeł, w tym z Minghui.org, kilka przypadków prześladowań.

„W listopadzie 2021 roku Sąd Okręgowy Xiangyang w gminie Jiamusi w prowincji Heilongjiang skazał praktykującą Falun Gong byłą nauczycielkę Liu Lijie na trzy lata i sześć miesięcy więzienia” – napisano w raporcie. Liu została zatrzymana w październiku 2020 roku, a następnie zwolniona za kaucją. Jednak w 2021 roku została osądzona i skazana bez żadnego reprezentującego ją obrońcy. 12 stycznia 2022 roku, po odrzuceniu jej odwołania, została zabrana do aresztu.

Niektóre z tych spraw związane były z cenzurowaniem przez KPCh informacji o pandemii. 16 stycznia 2022 roku władze skazały jedenastu praktykujących Falun Gong aresztowanych w 2020 roku za udostępnianie materiałów dotyczących COVID-19 zagranicznym źródłom informacji. „Władze miejskie Pekinu nałożyły też karę na artystę Xu Na, który został też został ukarany grzywną w wysokości 20 000 juanów (3 000 USD)” – czytamy w raporcie. Zdjęcia, które udostępniane były przez Xu zagranicznym agencjom „pokazywały Pekin w pierwszych dniach wybuchu pandemii COVID-19 w Chinach”.

Wymiar sprawiedliwości jako narzędzie polityczne

W sekcji „Rządy prawa w systemie sprawiedliwości” raport wyjaśnia, że w celu wspierania autorytarnych rządów Komunistycznej Partii Chin system sądownictwa karnego pozostał instrumentem politycznym wykorzystywanym do utrzymania porządku społecznego. Wykorzystywano wiele form pozasądowego aresztowania, w tym wymuszone zaginięcia, czarne więzienia, zakłady psychiatryczne, areszty administracyjne i obozy masowego internowania.

Przykładem wykorzystywania wymiaru sprawiedliwości jako narzędzia politycznego były losy Gao Zhishenga i Tang Jititana, którzy bronili przed sądem praktykujących Falun Gong. „Według danych z lutego 2022 roku prawnik Gao Zhisheng pozostaje zaginiony od czasu swego zniknięcia w sierpniu 2017 roku po tym, jak napisał książkę, w której opisał jak go torturowano i przedstawił swoje poglądy na demokratyzację w Chinach” – napisano w raporcie.

Podobnie w grudniu 2021 roku policjanci zatrzymali Tang Jititana przed jego planowanym udziałem w konferencji na temat praw człowieka zorganizowanym przez Unię Europejską. Od czerwca 2022 roku miejsce zatrzymania Tanga pozostawało nieznane, a „podobno zemdlał z powodu pogarszającego się stanu zdrowia, co budzi obawy, że się nad nim znęcano”.

Przypadków takich jak te jest wiele. „W grudniu 2021 roku urzędnicy Pekińskiego Biura Sprawiedliwości pozbawili uprawnień adwokackich Liang Xiaojuna, który był obrońcą praktykującego Xu Na, częściowo z powodu jego postów w mediach społecznościowych, w których bronił praw praktykujących Falun Gong” – czytamy w raporcie.

Przymusowa grabież narządów

W recenzowanym badaniu opublikowanym w American Journal of Transplantation, autorzy podzielili się swoimi odkryciami z „postępowania dowodowego, w którym przeanalizowano 2838 artykułów w języku chińskim zaciągniętych z bazy danych posiadającej 124 770 publikacji dotyczących transplantacji i opublikowanych w latach 1980-2015” – napisano w raporcie CECC.

„Zwracając uwagę na powszechne wykorzystywanie w Chinach w tym okresie więźniów z cel śmierci do pobierania ich narządów, autorzy badania doszli do wniosku, że jest bardzo prawdopodobne, że chińscy transplantolodzy brali udział w egzekucjach więźniów ‘poprzez usunięcie im ich narządów’, z naruszeniem ‘zasady martwego dawcy’ w medycynie” – wyjaśniono w raporcie. „Opisali również swoje odkrycia jako zgodne z wcześniejszymi, spisanymi i mającymi niepotwierdzony charakter, relacjami dostarczonymi przez organizacje powiązane z Falun Gong, dotyczącymi przypuszczalnej grabieży narządów od więźniów sumienia”.

W artykule stwierdzono ponadto, że inne grupy mniejszościowe były również celem przymusowego pobierania narządów.

Pociągnięcie sprawców do odpowiedzialności

W raporcie zawarto również oświadczenie senatora Jamesa Lankforda, jednego z członków CECC. „Nie ma większego zagrożenia dla Stanów Zjednoczonych i kwestii wolności niż KPCh” – napisał. „Konieczne jest, abyśmy skupili się na najpoważniejszych i najbardziej rażących naruszeniach praw człowieka, takich jak trwające ludobójstwo, zbrodnie przeciwko ludzkości, eugenika i grabież organów – żeby wymienić tylko kilka z nich”.

KPCh oprócz prześladowania różnych grup mniejszościowych popełniła także „niewyobrażalne zbrodnie” przeciwko „dziennikarzom, adwokatom i innym, którzy cierpią z powodu poważnych nadużyć chińskiej polityki przymusowej asymilacji”.

Raport wzywa chiński rząd do zagwarantowania wolności wyznania wszystkim obywatelom zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami w zakresie praw człowieka i prawem ChRL. Mówiąc dokładniej, „wzywa do uwolnienia przywódców religijnych i praktykujących, których chińskie władze zamknęły, zatrzymały lub uwięziły za pokojowe trzymanie się swoich przekonań religijnych”. Odnosi się to do różnych grup wyznaniowych, takich jak „praktykujący Falun Gong Xu Na i Zhou Deyong, a także do osób zatrzymywanych, przetrzymywanych lub więzionych w związku z ich powiązaniami z tymi obywatelami”.

Raport wzywa również administrację USA do wykorzystania istniejących przepisów w celu „pociągnięcia do odpowiedzialności chińskich urzędników państwowych i innych osób za współudział w poważnych ograniczeniach wolności religijnej”. Raport sugeruje wykorzystanie sankcji dostępnych w ramach Globalnej Ustawy Magnickiego o odpowiedzialności za łamanie praw człowieka (Prawo publiczne nr 114-328) oraz w Ustawie o Międzynarodowej Wolności Religijnej z 1998 r. (Prawo publiczne nr 105-292).

Poglądy wyrażone w tym artykule odzwierciedlają opinię i zrozumienie autora tekstu. Wszystkie treści publikowane na Minghui.org są chronione prawem autorskim. Minghui będzie publikowało kompilacje treści online w sposób regularny, jak i przy specjalnych okazjach.

Tekst oryginalny ukazał się w wersji anglojęzycznej na stronie en.Minghui.org dnia 20.11.2022 r.

Dostępna wersja po angielsku

Dostępna wersja po chińsku