​Historie reinkarnacji: Huang Tingjian i Su Dongpo z czasów Północnej dynastii Song

(Minghui.org) Koncepcja reinkarnacji zawsze była ważnym elementem starożytnych chińskich wierzeń. Ludzie nieustannie używali tego pojęcia do wyjaśniania i rozumienia świata.

Jednak, od kiedy teorie naukowe wkroczyły do Chin i odkąd władzę w Chinach przejęła Komunistyczna Partia Chin (KPCh), wszystko to, co dotyczyło religii i bóstw, zostało gwałtownie zabronione i zaprzeczone. Dlatego dzisiejsi Chińczycy bardzo mało wiedzą o swojej tradycyjnej kulturze. Nauka wymaga konkretnych dowodów przed wyciągnięciem wniosków, zaś starożytni Chińczycy wykazali prawdziwość reinkarnacji w nieco inny sposób.

Poeta Huang Tingjian z Północnej dynastii Song

Huang Tingjian (1045-1105) był poetą w czasach Północnej dynastii Song (960-1127). Był znany nie tylko ze swojej umiejętności czytania, ale także ze swojej synowskiej pobożności. Od najmłodszych lat był opiekuńczym synem, który osobiście szorował nocnik swojej matki i czynił to nawet po tym, jak został wysokim rangą urzędnikiem. Jego cnotliwy charakter poruszył serca wielu, a jego historia została wybrana i wpisana do klasycznej chińskiej książki "Dwadzieścia Cztery Przykłady Synowskiej Miłości".

W wieku 26 lat, Huang znalazł się w gronie najlepiej ocenionych z egzaminów cesarskich, więc mianowano go starszym urzędnikiem prowincji w Huangzhou. Pewnego dnia drzemiąc w biurze, śniło mu się, że z niego wyszedł i natknął się na wioskę. Zobaczył siwowłosą starszą kobietę modlącą się przy ołtarzu przed jej domem, mamroczącą dziwnie znane, ale obce imię. Podszedłszy bliżej, zobaczył na ołtarzu pachnącą i obfitą miskę makaronu selerowego. W jakiś sposób podniósł ją i zjadł całą jej zawartość. Potem wrócił do swojego biura i obudził go dźwięk pukania do drzwi. Uświadomił sobie, że to wszystko było snem, ale o dziwo, smak selera był silny w jego ustach.

Następnego dnia, ten sam sen powtórzył się i jednocześnie poczuł smak selera na języku. Huang był oszołomiony i postanowił sam zbadać sprawę. Podążał ścieżką ze swojego snu i wkrótce dotarł do wioski, która była lekko znajoma. Skierował się w kierunku domu i zapukał do drzwi. Starsza kobieta ze snu otworzyła drzwi. Zapytał ją, dlaczego nawołuje do zjedzenia jej makaronu, a ona odpowiedziała: „Wczoraj była rocznica śmierci mojej córki. Jej ulubionym pożywieniem był makaron selerowy, więc zrobiłam go dla niej i wołałam ją, żeby go zjadła. Robię to każdego roku”.

Huang zapytał: „Od jak dawna twoja córka nie żyje?”.

Starsza kobieta odpowiedziała: „Minęło 26 lat”.

Dotarło do Huanga, że wczoraj były jego 26 urodziny!

Następnie Huang zapytał o córkę. Starsza kobieta wyjaśniła: „Miałam tylko jedną córkę. Lubiła czytać, była oddaną buddystką i wegetarianką. Była bardzo dobrą córką, ale odmówiła wyjścia za mąż. Powiedziała także, że w następnym życiu pragnie odrodzić się jako mężczyzna i zostać literatką. Kiedy miała 26 lat, zmarła z powodu choroby. Wcześniej obiecała, że wróci do mnie”.

Zszokowany Huang poprosił o obejrzenie pokoju córki. Wszedł do pokoju i stwierdził, że meble są bardzo znajome i przyjazne. Pod ścianą stała ogromna szafka. Huangowi powiedziano, że była używana do przechowywania wszystkich książek, które córka czytała za życia. „Czy mogę rzucić okiem?” — zapytał Huang. „Nie mogę jej otworzyć, ponieważ nie wiem, gdzie moja córka położyła klucz” — odpowiedziała starsza kobieta. Huang nagle przypomniał sobie, gdzie jest klucz. Znalazł go i otworzył szafkę. Znajdowało się w niej wiele rękopisów. Po zapoznaniu się z nimi, zdał sobie sprawę, że manuskrypty były dokładnie takie same, jak jego skrypt odpowiedzi na egzamin cesarski!

Huang uświadomił sobie, że w poprzednim życiu był córką tej kobiety, a starsza kobieta stojąca obok niego była jego matką! Uklęknął i przywitał ją jak swoją matkę.

Po tym, jak Huang wrócił do biura, kazał ludziom sprowadzić starszą kobietę i traktować ją jak własną matkę.

Ta historia bardzo mnie poruszyła — starożytni Chińczycy nie byli tak zacofani, jak przypuszczaliśmy. Aby dojść do wniosku, potrzebny jest dowód, dlatego Huang starał się znaleźć dom w prawdziwym świecie i matkę z poprzedniego życia, zanim potwierdził teorię reinkarnacji.

Dzisiaj nawet wielu naukowców potwierdziło istnienie reinkarnacji przy użyciu podobnych metod, takich jak przeprowadzanie wycieczek w terenie czy rejestrowanie relacji ludzi, którzy potrafią bardzo szczegółowo przypomnieć sobie przeszłe życie.

Mnich Fo Yin i poeta Su Dongpo z czasów Północnej dynastii Song

Ze starożytnych Chin istnieją pełne opisy przeszłych i obecnych wcieleń, które są nieocenione dla przyszłych pokoleń. Jedna taka historia z czasów Północnej dynastii Song dotyczyła mnicha Fo Yina i poety Su Dongpo.

Żył kiedyś mnich o imieniu Wujie, który był ślepy na jedno oko. W jednej chwili Wujie złamał religijny nakaz dotyczący pożądania z kobietą o imieniu Honglian, a świadkiem romansu był starszy mnich Mingwu. Wujie tak bardzo zawstydził się, że zmarł, a następnie reinkarnował. Mingwu już wcześniej przewidywał, że Wujie może popełnić grzechy zniesławienia Buddy i mnichów w następnym życiu. Gdyby tak się stało, byłby skazany na zagładę, więc Mingwu również zmarł i odrodził się wraz z Wujie.

W następnym życiu Wujie został poetą Su Dongpo, a Mingwu dobrym przyjacielem Su, mnichem Fo Yin. Początkowo Su nie wierzył w prawa buddyzmu i był bardziej zainteresowany zdobywaniem sławy i fortuny. Niemniej mnich Fo Yin pozostawał przy nim i zawsze udzielał mu rad. Su stopniowo zaakceptował buddyzm i koncepcję reinkarnacji oraz skupił się na starannej kultywacji.