Opowieści o słynnym lekarzu Hua Tuo

(Minghui.org) Hua Tuo (140 – 208 n.e.) żył w czasach Wschodniej Dynastii Han i był znanym lekarzem w Trzech Królestwach. W młodym wieku podróżował, aby uczyć się medycyny i nie interesowała go posada rządowego urzędnika. Dzięki wszechstronnemu opanowaniu medycyny, był szczególnie znany ze swojej specjalistycznej wiedzy chirurgicznej. Ludzie nazywali go później „Mędrcem Chirurgii” lub „Założycielem Chirurgii”.

Mądre dziecko

Już jako dziecko Hua był inteligentny i rozważny. Jego ojciec zmarł, kiedy miał 7 lat, pozostawiając rodzinę w biedzie, dlatego jego matka musiała poprosić o pomoc przyjaciela jej męża, lekarza Cai. Usłyszawszy, że Huo jest chętny do nauki medycyny, Cai postanowił poddać go kilku próbom.

W tym czasie kilku uczniów lekarza zbierało liście z drzewa morwowego na podwórzu, ale nie mogli dosięgnąć najwyższych gałęzi.

Lekarz zapytał go, czy zna sposób na zrywanie liści z najwyższych gałęzi. Hua odpowiedział: „Nie ma problemu”.

Poprosił o linę i przywiązał na jej końcu niewielki kamień. Przerzucił kamień przez gałąź, pociągnął linę i z łatwością dosięgnął liści.

Zadowolony z tego co widział, lekarz wskazał następnie na dwa walczące ze sobą kozły. Z przekrwionymi oczami, oba były bardzo agresywne i nikt nie był w stanie ich rozdzielić.

Lekarz ponownie zapytał chłopca, co według niego należy zrobić. Tym razem chłopiec odpowiedział: „Mogę spróbować”.

Zerwał dwie garści trawy położył je po obu stronach kozłów. Głodne i wyczerpane walką kozły odwróciły się od siebie i zaczęły ją jeść. Widząc, że Hua jest inteligentny i zwinny, lekarz postanowił go nauczać.

Znakomite umiejętności medyczne

Według Hou Hanshu (Księgi Późnego Han), żona generała Li była chora. Hua został poproszony o zajęcie się nią. Po zbadaniu systemu meridianów jej ciała, Hua powiedział, że uszczerbek na zdrowiu jest spowodowany przez uraz w czasie ciąży i że płód musi zostać usunięty.

Generał powiedział: „Moja żona rzeczywiście doznała urazu w czasie ciąży. Ale już poroniła”. Kiedy Hua upierał się, że żywy płód wciąż w niej jest, generał go odprawił.

Stan kobiety pogorszył się i 100 dni później generał wezwał Hua ponownie. Po sprawdzeniu systemu meridianów ciała, Huo podał taką samą diagnozę, a następnie wyjaśnił: „Były dwa płody. Pierwszy uległ poronieniu i spowodował tak obfity krwotok, że ten drugi nie mógł zostać wydalony. Ten nieżywy już płód, jest tak mocno zagnieżdżony, że nie może zostać samodzielnie usunięty”.

Hua leczył ją akupunkturą, a następnie ziołami aż martwy płód został pomyślnie usunięty.

Ucząc się od bóstw

Hua często odwiedzał znane góry i jaskinie. Na górze Gongyi, usłyszał pewnego razu kogoś mówiącego o medycynie. Z ciekawości podkradł się, aby posłuchać.

Jeden z mężczyzn powiedział: „Ten młody człowiek Hua Tuo jest właśnie tutaj. Możemy nauczyć go medycyny”. „Hua jest z natury chciwy” — odrzekł drugi mężczyzna — „i nie ma żadnego współczucia. Nie możemy go nauczać”.

Wchodząc do jaskini Hua ujrzał dwóch starszych mężczyzn. Obaj odziani byli w korę drzewa i słomiane kapelusze. Powiedział: „Od zawsze interesuję się medycyną, ale jednak nie spotkałem jeszcze prawdziwego mistrza. Mam nadzieję, że wy dwaj mędrcy wiecie, że jestem szczery i nauczycie mnie medycyny. Na zawsze będę wdzięczny i nigdy was nie zawiodę”.

„Tak, możemy nauczyć cię medycyny, ale może to sprawić ci później problemy” — powiedział jeden z nich. „Nie powinieneś leczyć ludzi patrząc na ich status społeczny, czy bogactwo. Jeśli nie będziesz chciwy na pieniądze i nie będziesz zważał na ciężką pracę, to będziesz mógł uniknąć tych trudności”.

Hua ponownie im podziękował i powiedział: „Nie odważę się zapomnieć waszej rady. Tak, potrafię tego dokonać”.

Obaj mężczyźni uśmiechnęli się. Wskazując na wschodnią część jaskini, jeden z mężczyzn powiedział: „Tam, na kamiennej płycie jest książka. Przeczytaj ją. Opuść teraz jaskinię i zachowaj to w tajemnicy. Nie możesz tak zwyczajnie pokazywać tej książki komuś innemu”.

Hua podniósł książkę i obejrzał się, by zobaczyć, że dwóch mężczyzn już zniknęło. Obawiając się, szybko wyszedł, usłyszawszy jak jaskinia zawala się za nim.

Recepta na leczenie chciwości

W czasach Trzech Królestw, Yang Xiu i jego wuj Yang Dang współpracowali z Cao Cao. Yang Xiu był inteligentny i wnikliwy, ale jego arogancja i styl konfrontowania się z Cao doprowadziły go do śmierci.

Yang Dang odpowiedzialny był za zaopatrzenie wojska, w tym w żywność. Mimo, że nie był urzędnikiem wysokiego szczebla, dorobił się fortuny zatrzymując część zapasów dla siebie.

Po straceniu Xiu, Dang wiedział, że nie ma już dłużej wsparcia do którego przywykł i był tym zmartwiony. Obawiając się ukarania za swoje powiązania z Xiu, zaplanował przed odejściem na emeryturę jeszcze raz zarobić na kolejnym transporcie wojskowych dostaw.

W tym czasie chorował na przekrwienie klatki piersiowej. Czuł się tak, jakby kamień utknął mu w piersi. W rezultacie Dang miał trudności z siedzeniem lub staniem, a leżenie w łóżku było jeszcze bardziej bolesne. Odwiedził wielu lekarzy, lecz żaden nie był w stanie mu pomóc.

Po pewnym czasie Dang usłyszał, że Hua praktykuje medycynę w pobliżu, więc prosił go o leczenie wielokrotnie. Słysząc o postępowaniu Danga, Hua nieustannie znajdywał wymówki i nie spotkał się z nim. W końcu Dang poprosił swojego syna, by poszedł do Hua i błagał o pomoc ze łzami spływającymi mu po twarzy. Widząc jego szczerość, Hua przyszedł i zbadał system meridianów ciała Danga. Dał mu dwie recepty i polecił mu zrealizować je jedna po drugiej.

Po odejściu Hua, Dang przeczytał pierwszą receptę i zobaczył, że zawierała osiem ziołowych lekarstw: erwu, guoluhuang, xiangfuzi, lianqiao, wangbuliuxing, faxia, biba i zhusha. Obeznany z literaturą, Dang połączył pierwsze chińskie znaki tych lekarstw i okazało się, że znaczą: „Er guo xian lian, wang fa bi zhu” (Gdy dwa złe czyny się połączą, [ktoś] zostanie stracony).

Myśląc, że Hua wiedział o jego spisku, Dang przestraszył się i obficie się pocił. Niemniej jednak poczuł jak zatory w jakiś sposób zostały złagodzone, więc odwołał swój plan zarobienia pieniędzy z nadchodzącego tranzytu dostaw.

Następnie wziął drugą receptę, spojrzał na nią, wrzasnął, zwymiotował krwią i zemdlał. Jego rodzina wpadła w panikę i zaczęła płakać. Recepta zawierała sześć lekarstw: chang [shang] shan, ruxiang, guangui, muxiang, yimucao i fukuai. Pierwsze chińskie znaki tych lekarstw połączone razem brzmiały: „Shang ni guan mu yi fu” (To jest trumna dla ciebie). Nic dziwnego, że Dang zareagował tak silnie!

Po chwili Dang odzyskał przytomność, ale jego rodzina wciąż płakała. Otworzył oczy i poczuł się bardzo dobrze. Zator w klatce piersiowej zniknął — został wyleczony.

Tym razem Hua pojawił się bez zaproszenia. „Przekrwienie klatki piersiowej było spowodowane spowolnieniem przepływu krwi w wyniku chciwości. Kiedy chciwość wypłynęła z potem i krwią, wyzdrowiałeś z »choroby«. Niemniej jednak wciąż jesteś osłabiony, zatem przepiszę ci receptę na całkowite wyzdrowienie” — powiedział. Dang przyjął lek i wyzdrowiał. Odtąd nie śmiał już nielegalnie czerpać korzyści z dostaw wojskowych.

Dziedzictwo chińskiej medycyny

Wang Bo, sławny poeta w czasach wczesnej Dynastii Tang, miał dobrego przyjaciela Cao Yuan. Bazując na Xintangshu (Nowa Księga Tang), Wang wiele się nauczył o medycynie od Cao i spisał dorobek chińskiej medycyny.

Wywodzącą się od boskości chińską medycynę, przekazano Qibo (urzędnikowi Huangdi), następnie Huangdi (Żółtemu Cesarzowi), Lijiushi, Yin Yi (kanclerzowi z Dynastii Shang), Królowi Tang (Dynastia Shang), Liliushi, Jiang Ziya, Królowi Wen (Dynastia Zhou), Lijiushi, Yihe, Liliushi, Bian Que, Lijiushi, Hua Tuo, Liliushi, Huanggong i Cao Yuana.

Dzięki swoim niebiańskim powiązaniom, zarówno Bian Que jak i Hua Tuo opanowali wielkie umiejętności medyczne oraz znani byli ze swoich nadprzyrodzonych umiejętności.