(Minghui.org) 24 lutego 2021 r. Międzynarodowa Koalicja na Rzecz Zakończenia Nadużyć Transplantacyjnych w Chinach (ETAC) była gospodarzem konferencji na temat przymusowego pobierania narządów przez Komunistyczną Partię Chin (KPCh). W dyskusji online udział wzięło ponad 100 ekspertów medycznych i prawnych, a także wybrani w wyborach urzędnicy.

Konferencja Międzynarodowej Koalicji na Rzecz Zakończenia Nadużyć Transplantacyjnych w Chinach na temat wymuszonego pobierania narządów przez KPCh, 24 luty 2021 r.

Po ujawnieniu informacji o wymuszonej grabieży organów w Chinach opinii publicznej w 2006 r., wiele niezależnych dochodzeń i badań potwierdziło okrucieństwa wobec praktykujących Falun Gong i innych więźniów sumienia.

Zbrodnia na wielką skalę

Jednym z głównych prelegentów był Sir Geoffrey Nice QC, światowej sławy prawnik i profesor prawa z wieloletnim doświadczeniem. W latach 1998-2006 kierował oskarżeniem Slobodana Miloševicia, byłego prezydenta Serbii przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym ONZ dla byłej Jugosławii. 17 czerwca 2019 r. kierowany przez Nice’a był również Niezależny Trybunał ds. Wymuszonego Pobierania Narządów od Więźniów Sumienia w Chinach (China Tribunal), który wydał 60-stronicowe podsumowanie swojego ostatecznego wyroku w sprawie tych brutalności w Chinach.

Trybunał nad Chinami rozpoczął działanie 8 grudnia 2018 roku i obradował kilka dni. Zebrał się ponownie w kwietniu 2019 r., aby dokładniej zbadać kwestię grabieży narządów w Chinach. Podczas przesłuchań panel przesłuchał ponad 50 świadków i biegłych w tej sprawie. Ostatecznym celem Trybunału nad Chinami jest rozważenie, czy popełniono międzynarodowe zbrodnie takie jak ludobójstwo i zbrodnie przeciwko ludzkości.

Trybunał nad Chinami uznał, że w rozumieniu art. 7 Statutu Rzymskiego popełniono zbrodnie przeciwko ludzkości. Obejmują one: „morderstwa; eksterminację; osadzanie w więzieniach lub inne surowe pozbawianie wolności fizycznej z naruszeniem podstawowych zasad międzynarodowego prawa; torturowanie; gwałty lub inne formy przemocy seksualnej o porównywalnej wadze; prześladowania z powodów rasowych, narodowych, etnicznych, kulturowych lub religijnych, które na mocy prawa międzynarodowego są powszechnie uznawane za niedopuszczalne; oraz zaaranżowane zaginięcia” — donosi artykuł magazynu Forbes z 17 czerwca 2019 r., zatytułowany: „Trybunał nad Chinami ogłosił wyrok w sprawie grabieży organów w Chinach”.

Podczas przemówienia na konferencji ETAC 24 lutego 2021 r., Nice powiedział, że werdykt Trybunału Chin nie był przez nikogo kwestionowany ani podważany. Powiedział, że jest to trybunał ludowy i pokazał racjonalność opinii publicznej. Podobnie jak on wielu obywateli uznało przymusowe pobieranie narządów za najgorszą zbrodnię od czasów II wojny światowej.

Niedawno w Wielkiej Brytanii w obu Izbach i przy wsparciu rządu do ustawy o lekach i urządzeniach medycznych uchwalona została poprawka dotycząca pobierania narządów. Ustawa służy jako prawodawstwo zapobiegające współudziałowi brytyjskiego przemysłu medycznego w przymusowym pobieraniu narządów. To pierwszy przypadek, gdy Wielka Brytania uchwaliła jakiekolwiek przepisy mające na celu zwalczanie przymusowego pobierania organów od więźniów sumienia w Chinach. Ustawa weszła w życie 11 lutego 2021 r.

Powstrzymanie ludobójstwa

Sean Lin, były dyrektor laboratorium oddziału chorób wirusowych w Walter Reed Army Institute of Research, powiedział, że praktykujący Falun Gong są prześladowani przez KPCh od wielu lat i są głównymi celami pozyskiwania organów. Po tym, jak w 1999 roku reżim komunistyczny zaczął prześladować Falun Gong, liczba przeszczepów narządów w Chinach drastycznie wzrosła, od szpitali wojskowych do wielu szpitali w całym kraju. Przestępczość ta trwa do dziś i dostarcza się coraz więcej narządów. Kiedy śledczy skontaktowali się ze szpitalami w Chinach, powiedziano im, że czas oczekiwania jest bardzo krótki. Najwyraźniej w Chinach istnieje duża podaż dawców narządów, wyjaśnił Sean Lin, dodając, że dobrowolne dawstwo w Chinach ze względów kulturowych prawie nie istnieje.

Z tego powodu Sean Lin ostrzegł społeczność międzynarodową, aby zachować ostrożność w kontaktach z KPCh. „Jeśli nie uporamy się bezpośrednio z Komunistyczną Partią Chin, [praktyka] przymusowego pobierania organów w Chinach nie ustanie” — zauważył. Jak wskazał Trybunał nad Chinami, społeczność międzynarodowa zamiast prowadzić jedynie więcej dochodzeń powinna zażądać od KPCh podjęcia natychmiastowych działań powstrzymujących te okrucieństwa.

Podobnie jak wskazał były sekretarz stanu USA Mike Pompeo, ludzie najpierw kwestionowali wiarygodność KPCh w oparciu o jej przeszłe zachowania, a następnie weryfikowali fakty. Ponadto ważne jest, aby odróżnić KPCh od Chin. W tej chwili Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) również ukrywa tę zbrodnię będąc zależna od KPCh i Huanga Jifu, jednego z wysokich rangą urzędników zajmujących się pobieraniem narządów, który został uznany przez WHO za eksperta od przeszczepów. W rezultacie komunistyczne Chiny zagrażają całemu światu, a wiele rządów nie wdrożyło jeszcze środków niezbędnych do ograniczenia tych zagrożeń.

Sean Lin podkreślił, że przymusowe pobieranie narządów jest nie tylko zbrodnią przeciwko ludzkości, ale także ludobójstwem.

Ustawa Magnickiego

Międzynarodowy prawnik zajmujący się prawami człowieka, David Matas, zaproponował działania prawne mające na celu nałożenie na komunistyczne Chiny sankcji. Powiedział, że obecna sytuacja w Chinach nie pozwala na pociągnięcie KPCh do odpowiedzialności za te przestępstwa.

Dlatego wezwał do ujednoliconego podejścia do grabieży narządów, takiego jak ustawa Magnickiego. Ustawę tę można przykładowo tak znowelizować, aby miała zastosowanie w przymusowym pobieraniu narządów, czyniąc zaangażowane w to osoby współwinnymi. Aby zniechęcić te osoby do współudziału w zbrodni, należy zabronić im wstępowania do stowarzyszeń naukowych i brania udziału w konferencjach.

Wendy Rogers, profesor etyki klinicznej na Uniwersytecie Macquarie w Australii, wielokrotnie powtarzała, że pobieranie narządów jest ohydną zbrodnią, a KPCh jest jej głównym sprawcą.

„Wyraźnie widać, że Komunistyczna Partia Chin ponosi całkowitą odpowiedzialność za przymusowe pobieranie organów. To KPCh usankcjonowała prześladowania grup ofiar i pozwoliła na rozwój przeszczepów organów w Chinach na skalę przemysłową” — powiedziała Rogers na konferencji.

Reżim nie tylko pozwala na to w Chinach, ale także przekształcił to w dochodowy przemysł w Chinach. Obecne wysiłki mające na celu powstrzymanie okrucieństwa są niewystarczające. Ofiarami są istoty ludzkie i mamy obowiązek im pomóc, powiedziała Rogers.

Wymaga to wspólnego wysiłku wszystkich organizacji zawodowych. Zaproponowała, aby więcej instytucji i organizacji naukowych mogło kłaść nacisk na KPCh i zakazać uczestniczącym w nich lekarzom brania udziału w konferencjach międzynarodowych, czy publikowania artykułów. Pacjenci zza oceanu również powinni mieć zakaz wyjeżdżania do Chin w celu uzyskania narządów pobranych od żyjących praktykujących Falun Gong.

Międzynarodowy impet

Po ogłoszeniu wyroku przez Trybunał nad Chinami w czerwcu 2019 r., cytowały go liczne rządy i organizacje zajmujące się prawami człowieka. Na przykład, coroczny raport Departamentu Stanu USA o prawach człowieka nie tylko udokumentował ten wyrok, ale także odnotował w tym roku spowodowaną represjami śmierć 96 praktykujących Falun Gong w Chinach.

Kristina Olney, dyrektor ds. relacji z rządem Fundacji Pamięci Ofiar Komunizmu (VOC), powiedziała, że KPCh prowadzi miliardowy biznes związany z przymusowym pobieraniem organów. Chociaż ofiary to głównie praktykujący Falun Gong, wśród nich są także Ujgurowie i ważne jest, aby Stany Zjednoczone i inne zachodnie kraje powstrzymały tę tragedię.

16 grudnia 2020 roku amerykański senator Tom Cotton wraz z przedstawicielami Izby Reprezentantów, Chrisem Smithem i Tomem Suozzi, przedłożyli ustawę mającą na celu powstrzymanie przymusowego pobierania narządów w Chinach. Ustawa ta, znana jako Ustawa o Powstrzymaniu Wymuszanego Pobierania Narządów miała na celu uniemożliwienie Komunistycznej Partii Chin pobierania narządów od więźniów sumienia.

Marilou McPhedran, poseł z Kanady, powiedział, że wniosek S-240 został wprowadzony w celu poprawy kodeksu karnego i ustawy o imigracji i ochronie uchodźców (handel organami ludzkimi). 22 lutego kanadyjscy posłowie jednogłośnie głosowali za przyjęciem wniosku Partii Konserwatywnej, która uznała traktowanie Ujgurów przez komunistyczne Chiny za ludobójstwo.

Sameer Zuberi, poseł z Kanady, powiedział, że Kanada była pierwszym krajem, który w drodze ustawodawstwa uznał złe traktowanie Ujgurów przez KPCh za ludobójstwo. Powiedział, że Stany Zjednoczone przejęły inicjatywę w powściąganiu KPCh i oczekuje, że inne kraje pójdą w ich ślady.

Eric Abetz, członek parlamentu Australii, powiedział, że grabież narządów jest jednym z wielu naruszeń praw człowieka popełnianych przez KPCh. Powiedział, że jest to sprzeczne z uniwersalnymi wartościami. Chociaż KPCh próbowała poprzez presję ekonomiczną uciszyć Australię w kwestii praw człowieka, nie zachwiała determinacji australijskiego rządu co do walki z łamaniem praw człowieka przez KPCh.

Ivan Vilibor Sinčić, poseł do Parlamentu Europejskiego z Chorwacji, powiedział, że przymusowe pobieranie narządów przez KPCh jest najgorszym naruszeniem praw człowieka. Trwa ono ponad 10 lat, a ofiarami są niewinni praktykujący Falun Gong, którzy chcą być lepszymi obywatelami. Kiedy po raz pierwszy usłyszał o tragedii, był wściekły i smutny, ponieważ niewielu ludzi było tego świadomych. W tej chwili więcej osób o tym słyszało. Jednak ze względów ekonomicznych UE od dawna nie krytykuje KPCh. To musi się zmienić nie tylko w UE, ale też w krajach całego świata.

David Kilgour, działacz na rzecz praw człowieka i były prawnik, powiedział, że grabież narządów w Chinach jest formą ludobójstwa, która zagraża podstawowym wartościom ludzkim, a nawet integralności społeczeństwa. Ma nadzieję, że aby pohamować KPCh Kanada uchwali przepisy dotyczące zagranicznej ingerencji takie jak Australia.

Według informacji z Minghui, w wyniku prześladowań w Chinach życie straciło ponad 4000 praktykujących Falun Gong. Co najmniej 84 zmarło w samym 2020 roku. Ze względu na cenzurę informacji i blokadę ze strony KPCh rzeczywista liczba ofiar może być znacznie wyższa. Ponadto wielu praktykujących zaginęło podczas trwających 21 lat prześladowań od 1999 roku.

Wersja angielska